Grotten van Postojna
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Grotten van Postojna (Sloveens: Postojnska jama; Italiaans Grotte di Postumia) is de benaming voor een lang karstgrotstelsel bij de Sloveense plaats Postojna. Met zijn lengte van 20.570 m is het de langste grot van Slovenië en de op één na grootste druipsteengrot ter wereld. De grotten werden gevormd door de rivier de Pivka. Momenteel is 5,3 km van de grotten toegankelijk voor het publiek. De grotten zijn elke dag geopend en behoren tot een bekende Sloveense toeristische attractie. Door een gedeelte rijdt een trein.
In de nabije omgeving bevinden zich de andere druipsteengrotten Pivka Jama, Otoska Jama, Planinska Jama, de door het UNESCO beschermde Grotten van Škocjan.
[bewerk] Geschiedenis
De grotten zijn voor het eerste beschreven in de 17e eeuw door Janez Vajkard Valvasor. Nadat een plaatselijke bewoner Luka Čeč in 1818 de Postojna-grotten aan het voorbereiden was voor een bezoek van de Oostenrijkse keizer Frans II van het Heilige Roomse Rijk ontdekte hij een nieuw gedeelte van de grot. In 1819 werden de grotten voor het publiek geopend. Čeč werd de eerste officiële gids. In 1884 werden de grotten voorzien van elektrisch licht waardoor het aantal toeristen ook toe nam. In 1872 werd er door de grotten rails aangelegd voor een trein. In het begin werd deze met de hand geduwd en aan het begin van de twintigste eeuw voorzien van een gas-locomotief. In 1945 werd de gas-locomotief vervangen door een elektrische versie.
[bewerk] Grottenolm
In deze grotten komt het de zeldzame grottenolm (grotsalamander) voor. Het dier is zo bijzonder dat het in het stadssymbool van Postojna prijkt en op het stadszegel staat afgebeeld.
[bewerk] Externe links
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden in de categorie Postojnska jama van Wikimedia Commons. |
