Godfried I van Leuven
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| rond 1063-1139 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Graaf van Leuven | ||||||
|
||||||
| Hertog van Neder-Lotharingen | ||||||
|
||||||
|
Godfried I met den Baard (wrsch. Leuven, ca. 1063 - nabij Leuven?, 25 januari 1139) was graaf van Leuven en Brussel, landgraaf van Brabant, markgraaf van Antwerpen en hertog van Neder-Lotharingen.
In 1078 werd hij op aanbeveling van de (aanverwante) markgraaf van Thuringen, Egbert II van Braunschweig, voor een ridderopleiding naar het keizerlijk hof gestuurd. Hieruit wordt afgeleid dat Godfried omstreeks 1063 moet geboren zijn (meerderjarigheid naar Ripuarisch gewoonterecht op 15 jaar).
Bij de dood van zijn broer Hendrik III van Leuven, in februari/maart 1095, volgde hij deze op als graaf van Leuven en landgraaf van Brabant. Op 13 mei 1106 werd hij ook aangesteld tot hertog van Neder-Lotharingen en markgraaf van het markgraafschap Antwerpen, maar in 1128 werd hij uit het hertogelijk ambt ontheven ten voordele van Walram II van Limburg. Niettemin bleef hij zich hertog van Lotharingen noemen.
Hij trad in het huwelijk met Ida, dochter van Otto II van Chiny, maar na haar dood (1117?) huwde hij opnieuw met Clementia, dochter van graaf Willem I van Bourgondië, en weduwe van graaf Robrecht II van Vlaanderen.
Hij overleed op 25 januari 1139 en werd begraven in de abdij van Affligem.
Hij werd opgevolgd door Godfried II, een zoon uit zijn eerste huwelijk. Een dochter uit zijn eerste huwelijk, Adelheid, was getrouwd met Hendrik I van Engeland.
