Getto van Sjanghai
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Getto van Sjanghai was een gebied van 2,5 km² in de Chinese stad Sjanghai waar ongeveer 20.000 joodse vluchtelingen, hoofdzakelijk uit het Derde Rijk, de Holocaust overleefden.
[bewerk] Geschiedenis
Na de Slag om Sjanghai in 1937 viel de stad in Japanse handen. De Japanners lieten echter verder buitenlanders in de stad toe zonder visum. De Chinese consul in Wenen gaf in de jaren 1938-1940 Duitse uitreisvisa, tegen het beleid van zijn ambassadeur in. Hetzelfde deed een Japanse diplomaat in Litouwen. In Sjanghai waren er al joodse gemeenten, onder andere een van na de Russische Revolutie. De Japanse bezetters lieten joodse eigendommen in beslag nemen en vaardigden steeds meer reisbeperkingen uit. Op 15 november 1942 besloten zij tot de vorming van een getto. Het getto werd op 3 september 1945 bevrijd. Na de stichting van de staat Israël in 1948 verlieten bijna alle bewoners het getto.
