Gelijkenis van de Barmhartige Samaritaan
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Gelijkenis van de Barmhartige Samaritaan is een verhaal in het Nieuwe Testament van de Bijbel, verteld door Jezus.
In het verhaal weigeren eerst twee hooggeplaatste Joden (een priester en een Leviet) om hun handen vuil te maken om een slachtoffer van een geweldsmisdrijf langs de kant de weg te helpen, maar later blijkt een Samaritaan (een door de Joden geminacht volk destijds) wel hulpvaardig. Wat met deze gelijkenis moet worden overgebracht is dat telt wat iemand doet, niet wat hij is. En niet alleen de letter van de wet, ook de geest van de wet moet worden nageleefd, is de stelling. (Evangelie naar Lucas 10:25-37)
