Gaetano Donizetti

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Gaetano Donizetti.

Gaetano Domenico Maria Donizetti (Bergamo, 29 november 1797 – aldaar, 8 april 1848) was een Italiaans operacomponist. Meerder opera's van zijn hand hielden tot op de dag van vandaag repertoire.

Inhoud

1 Levensloop
2 Composities
3 Zie ook
4 Externe links

[bewerk] Levensloop

[bewerk] De eerste jaren (tot 1830)

Donizetti werd geboren in het Borgo Canale (het lagere gedeelte) van het op een heuvel gebouwde Bergamo, als een telg van een eenvoudige familie. De familie staat niet bekend als muzikaal, wel had hij een oudere broer Giuseppe, die ook musicus zou worden. Donizetti kreeg een uitstekende opleiding van Johann Simon Mayr (1763-1845),die -zelf een vernieuwend en in de tijd voor Rossini succesvol componist- tot zijn dood een goede relatie met Donizetti onderhield. Mayr was kapelmeester in Bergamo, waar Donizetti ook naar terugkeerde na het Liceo Filarmonico te Bologna bezocht te hebben. In Bologna had hij les van Mattei Stanislao (een grondige theoretische opleider van -later- Rossini). Hij viel al op op jonge leeftijd door het grote gemak waarmee hij melodieën en complete composities uit de pen liet vloeien en ook bekwaamheden, die aan Mozart deden denken. Zo heeft hij de complete partituur van een opera van zijn leermeester weten te reproduceren alleen door naar 3 live-uitvoeringen te luisteren. Dit gemak van componeren was natuurlijk voor het hectische operabedrijf, zeker van het toenmalige Italië met in elke provincieplaats opera gezelschappen met premières kende, een geweldig pre. Hij werkte gedisciplineerd in een strak schema; en zo haalde hij de deadlines.

Vanaf 1818 begon hij -aanvankelijk zonder opdracht- opera's te schrijven. Zijn eerste opera Enrico di Borgogna had succes in Venetië. En daarna werd hij in Italië steeds vaker uitgevoerd. Donizetti legde enorme afstanden af gewapend aanvankelijk onder andere met aanbevelingen van Mayr. Zijn diensttijd in het Oostenrijkse leger werd afgekocht door een vermogende dame, wier beschermeling Donizetti werd. Dit zijn de jaren, dat hij ervaring op deed en zijn faam zich verbreidde in alle operahuizen van Italië.

[bewerk] De doorbraak (tot 1839)

Anna Bolena (Milaan, 1830) was de doorbraak en ook de eerste opera in zijn uitgerijpte stijl: niet langer (zoals bij Rossini) ironie en geestigheid maar Romantische passie en pijn: Anna Bolena kan men typeren als de eerste belangrijke Romantische Italiaanse opera. Donizetti gebruikte het libretto van Felice Romani, die zich baseerde op het leven van Anna Boleyn, de vrouw van Hendrik IV Er was een topcast van zangers met Giuditti Pasta als sopraan.
l'Elisir d'Amore (Milaan, 1832) is wat zijn ontstaan omringd met (waarschijnlijk onjuiste) anekdotes: Donizetti zou dit in 14 dagen hebben moeten componeren en Romano zou het libretto in een week vertaald hebben uit het origineel (Le Philtre van Scribe). Het is in elk geval het tweede uiterst succesvolle meesterwerk: de eerste belangrijke komische opera. Het zette herkenbare personen uit - nieuw - het Italiaanse platteland neer zonder te vervallen tot de wat zoete Rossinistijl. Ook wordt de zanglijn ontdaan van niet functionele versieringen. Niet alles ging over rozen: een belangrijke opera als Lucrezia Borgia werd gehandicapt door de librettoschrijver (die zeer traag werkte); de eerste sopraan (die op een onmogelijke plaats in de opera een coloratuuraria wilde); de censuur (die extra waakzaam was bij een opera over een dochter van een paus). En de Franse versie moest voorzien worden van een compleet nieuw verhaal en libretto, omdat Victor Hugo het niet eens was met de bewerking van zijn stuk. Elders was het net als in Italië toch een groot succes.

Maatschappelijk ging het goed met Donizetti. Hij had functies in Napels op bestuurlijk vlak en als docent harmonieleer in Napels. Rossini nodigde hem uit voor een productie in het Theatre Italien te Parijs. Daar raakte hij overigens in botsing op persoonlijk vlak met Vincenzo Bellini, die daar met zijn I Puritani veel succes scoorde. Qua mens waren deze mannen elkaars tegengestelde: Bellini reviseerde bijvoorbeeld zijn werken zeer vaak; Donizetti reviseerde eigenlijk nooit en schreef snel.

In 1835 -weer terug in Napels- koos hij voor "Lucia di Lammermoor" als script. Waarschijnlijk vertaalde de librettist Salvatore Cammarano -uit tijdnood- niet de roman van Scott maar een van de Franse toneelversies tot een libretto. Donizetti zette -gezien opnieuw de tijdnood- elk vers geschreven vel van het libretto direct op muziek. Maar -het verhaal wil- dat Donizetti de laatste acte zelf zou hebben herschreven. De première (met zeer goede solisten) was een fabuleus succes in september 1835.
Hierna schreef hij nog enkele kleinere opera's die geen repertoire hebben gehouden, alsmede twee in Italië erg succesvolle kluchten -een akters- Il Campanello en Betly waarvan hij zelf het libretto schreef.

Uiteindelijk werden dit jaren van diepe triestheid. Er waren veel cholera-epidemieën; mensen overleden, operahuizen sloten. Op 1 juni 1828 was Donizetti in Rome getrouwd met Virginia Vaselli, een zuster van zijn beste vriend “Toto” Vaselli. Zij kregen 3 kinderen die evenwel allen vlak na of voor de geboorte zijn overleden. Een diepe crisis volgde toen hij ook zijn jonge vrouw verloor in haar derde kraambed (juli 1837).

Bovendien verloor hij de strijd -hij was al waarnemend hoofd- om de opvolging van Nicola Antonio Zingarelli de post van directeur van het Real Collegio di Musica di Napoli (Koninklijke Muziekschool) te Napels. Saverio Mercadante had de voorkeur gekregen -alhoewel erkend de mindere van de twee componisten-, omdat hij van Napolitaanse afkomst was. Misschien ging het ook lichamelijk minder: Donizetti werd toen hij bezig was met de "Lucia di Lammermoor" vaak door hoofdpijn gekweld. Vermoedelijk was Donizetti in deze tijd al aangetast door de syphilis waan hij later zou overlijden.

Het schandaaal rond Poliuto (naar Polyeucte van Corneille) was de laatste druppel die Donizetti deed besluiten Napels te verlaten. Het is het verhaal van een vroeg-christelijke martelaar. De censuur meende dat dit in de godsdienstige sfeer te gevoelig lag. De tenor die voor de hoofdrol gepland stond pleegde zelfmoord en Donizetti verliet Napels.

Gaetano Donizetti.

[bewerk] Vanaf 1839

Donizetti presenteerde zich in 1839 in Parijs.

La Fille du regiment. Hector Berlioz gaf meteen als kritiek dat er te weinig nieuwe gedeelten in zaten. Donizetti antwoordde verbolgen, dat hij het niet nodig had om zichzelf te plagiëren. Aanvankelijk koel ontvangen is dat toch een opera gebleven, die soms nog wordt opgevoerd.
Poliuto omgewerkt tot Les Martyrs was een succes. In Napels werd elke berichtgeving daarover verboden.

Na La Favorite (1840) en verschillende nu minder bekende opera's, bracht hij voor Rossini zijn Stabat Mater in Bologna op de planken. Rossini waardeerde dit zeer, gaf Donizetti diamanten manchetknopen cadeau en een aanbevelingsbrief aan graaf Metternich te Wenen. Verder maakte hij voor Wenen Linda da Chamonnix (1842). Het hof in Wenen bood hem een een functie aan als kapelmeester met het recht elk jaar 6 maanden in het buitenland door te brengen. Donizetti accepteerde gretig, wat hem door patriottische Italianen verweten is: in hun ogen was Italië een bezettende macht.

Voor Don Pasquale keerde hij - eind 1842 - terug naar Parijs, terwijl hij toen al toenemende ziekteverschijnselen had. Hij deed over de compositie voor zijn doen ongewoon lang: 3 maanden. Hem was een opera buffa opgedragen naar een ouder script die door Ruffini zou worden bewerkt. Uiteindelijk heeft Donizetti waarschijnlijk grote gedeelten van het script zelf moeten schrijven. Ondanks weerspannige musici maar met weer een goede cast aan zangers, bleek de opera een doorslaand succes. Met de "Nozze", de "Barbiere" is de het de meest populaire komische opera geworden.

Inmiddels was zijn ziekte verergerd. Hij werd langzamerhand een schim van zichzelf. Toch heeft hij ook na Don Pasquale nog opera's geschreven. Geconsulteerde artsen stelden de diagnose cerebro-spinale syphilis; deze diagnose is later bij de autopsie bevestigd. Vanaf 1845 was hij te ziek om zelfstandig naar Italië te reizen. In februari 1846 werd hij opgenomen in een kliniek in Ivry, in de nabijheid van Parijs. De Fransen hebben een tijd de wens van de familie en vrienden om Donizetti terug te laten keren naar Italië geblokkeerd. Onder Oostenrijkse politieke druk kon Donizetti op 19 september 1847 Parijs verlaten, als een dement, verlamd en incontinent wrak.

Zijn dood in het huis van vrienden in Bergamo kwam op 8 april 1848. Zijn begrafenis was de grootste die Bergamo ooit zou zien. In 1875 werd hij herbegraven naast zijn goede vriend Mayr in de Pazzoli kapel. Wrang detail bij de herbegrafenis was dat een deel van zijn schedel bleek te ontbreken (uiteindelijk teruggevonden bij de lijkschouwer). Ook het nagelaten werk (met name de onvoltooide Duc d'Albe) leverde nog een luidruchtig naspel op, toen een leerling van Donizetti in 1875 met een reconstructie kwam van Il Duca d'Alba.

Voor het grote aantal hier niet genoemde door Donizetti gecomponeerde opera's: zie onderstaande lijst

[bewerk] Composities

Aan Donizetti wordt de compositie toegeschreven van 75 operas, 16 symfonieën, 19 strjkkwartetten, 193 liederen, 45 duetten, 3 oratoria, 28 cantates, soloconcerten, sonates, en kamermuziek.

[bewerk] Opera's

Voltooid in	titel	aktes	première	libretto
1816	Il Pigmalione (Pygmalion)	1 akte	13 oktober 1960 Teatro Donizetti, Bergamo	niet bekend; naar Ovid, Metamorfoses, 10e boek
1817	Olimpiade			niet bekend, mogelijk Pietro Metastasio
1817	L'ira di Achille	1 akte		niet bekend, naar Homer, Ilias, Ie boek
1818	Enrico di Borgogna	2 aktes	14 november 1818, Teatro San Luca, Venetië	Bartolomeo Merelli
1818	Una follia	1 akte	17 december 1818 Teatro San Luca, Venetië	Bartolomeo Merelli
1819	Le nozze in villa (Bruiloft in het landhuis)	1 akte	1820 of 1821, Teatro Vecchio, Mantua	Bartolomeo Merelli
1819	Piccioli virtuosi ambulanti (of: Piccoli Virtuosi di Musica ambulanti)	1 akte	1819, Bergamo, door leerlingen uit de muziekschool Mayrs	Bartolomeo Merelli
1819	Il falegname di Livonia, (of: Pietro il grande, Czar della Russia)	2 aktes	26 december 1819, Teatro San Samuele, Venetië	Gherardo Bevilacqua-Aldoyrandini, naar Alexandre Duval
1821-1822	Zoraïda di Granata	2 aktes	28 januari 1822, Teatro Argentino, Rome	Bartolomeo Merelli, naar een roman van Florian Gonzales
1822	La zingara	2 aktes	12 mei 1822, Teatro Nuovo, Napels	Andrea Leone Tottola, naar een Intermezzo van Rinaldo di Capua
1822	La lettera anonima	1 akte	29 juni 1822, Teatro del Fondo, Napels	Giulio Genoino
1822	Chiara e Serafina (of: I pirati)	2 aktes	26 oktober 1822, Teatro alla Scala, Milaan	Felice Romani, naar René Charles Guilbert de Pixérécourt, La Cisterne
1823	Alfredo il grande	2 aktes	2 juli 1823, Teatro San Carlo, Napels	Andrea Leone Tottola
1823	Il fortunato inganno	2 aktes	3 september 1823, Teatro Nuovo, Napels	Andrea Leone Tottola
1823-1824	L'ajo nell'imbarazzo	2 aktes	4 februari 1824, Teatro Valle, Rome	Iacopo Ferretti, naar een blijspel van Giovanni Giraud
1823-1824	rev. als Don Gregorio	2 aktes	11 juni 1826, Teatro Nuovo, Napels	Iacopo Ferretti, naar een blijspel van Giovanni Giraud
1824	Emilia di Liverpool	2 aktes	28 juli 1824, Teatro Nuovo, Napels	Giuseppe Checcherini, naar het melodrama van Scatizzi, Emilia di Liverpool
1824	rev. L'eremitaggio di Liverpool	2 aktes	8 maart 1828, Teatro Nuovo, Napels	Giuseppe Checcherini, naar het melodrama van Scatizzi, Emilia di Liverpool
1824	rev. Zoraïda di Granata	2 aktes	7 januari 1824, Teatro Argentina, Rome	Bartolomeo Merelli, naar een roman van Florian Gonzales
1825	Alahor in Granata	2 aktes	7 januari 1826, Teatro Carolino, Palermo	niet bekend, misschien naar Ginès Perez de Hita, Guerras civiles de Grenada
1826	Il Castello degl'invalidi	1 akte	in de lente 1826, Teatro Carolino, Palermo
1826	Elvida	1 akte	6 juli 1826, Teatro San Carlo, Napels	Giovanni Federico Schmidt
1826	Gabriella di Vergy	2 aktes	29 oktober 1869, Teatro San Carlo, Napels	Andrea Leone Tottola, (oud tekstboek voor Colobrano), naar de tragedie van Pierre du Belloy, Gabrielle de Vergy
1826	La bella prigioneira	1 akte
1826	Olivo e Pasquale	2 aktes	7 januari 1827, Teatro Valle, Rome	Iacopo Ferretti, naar Olivo e Pasquale, blijspel van Antonio Sografi
1827	Otto mesi in due ore	3 aktes	13 mei 1827, Teatro Nuovo, Napels	Domenico Gilardoni, naar Elisabeth ou Les exilés en Sibérie, roman van Sophie Cottin
1827	Il borgomastro di Saardam	2 aktes	19 augustus 1827, Teatro del Fondo, Napels	Domenico Gilardoni, naar een stuk van Anne Honoré Joseph Mélesville, Jean-Toussaint Merle en Eugène Cantiran de Boirie
1827	Le convenienze ed incovenienze teatrali	1 akte	21 november 1827, Teatro Nuovo, Napels	van de componist, naar twee blijspelen van Antonio Sografi, Le convenienze teatrali en Le inconvenienze teatrali
1827	rev. Le convenienze ed incovenienze teatrali	2 aktes	20 september 1831, Teatro Canobbian, Milaan	van de componist, naar twee blijspelen van Antonio Sografi, Le convenienze teatrali en Le inconvenienze teatrali
1827	L'esule di Roma [[of: Il proscritto	2 aktes	1 januari 1828, Teatro San Carlo, Napels	Domenico Gilardoni, naar L. Marchionni
1828	Alina, regina di Golconda (of: La Regina di Golconda	2 aktes	12 mei 1828, Teatro Carlo Felice, Genua	Felice Romani, naar de roman van Stanislas Jean de Bouffler, La reine de Golconde
1828	Gianni di Calais	3 aktes	2 augustus 1828, Teatro del Fondo, Napels	Domenico Gilardoni, naar een roman van Charles-Victor Prévôt d'Arlincourt
1828	Il giovedì grasso (of: Il nuovo Pourceaugnac	1 akte	herfst 1828 of: 26 februari 1829, Teatro del Fondo, Napels	Domenico Gilardoni
1828-1829	Il paria	2 aktes	12 januari 1829, Teatro San Carlo, Napels	Domenico Gilardoni, naar een tragedie van Casimir Delavigne
1829	Il castello di Kenilworth (of: Elisabetta al Castello di Kenilworth	3 aktes	6 juli 1829, Teatro San Carlo, Napels	Andrea Leone Tottola, naar Kenilworth, roman van Walter Scott
1829-1830	Il diluvio universale	3 aktes	28 februari 1830, Teatro San Carlo, Napels	Domenico Gilardoni, naar de Bijbel, Lord George Gordon Noel Byron, Heaven and Earth, een tragedie van Padre Ringhieri, Il diluvio en andere meer
1830	I pazzi per progetto	1 akte	6 februari 1830, Teatro San Carlo, Napels	Domenico Gilardoni
1830	Imelda de Lambertazzi	2 aktes	5 september 1830, Teatro San Carlo, Napels	Andrea Leone Tottola
1830	Anna Bolena	2 aktes	26 december 1830, Teatro Carcano, Milaan	Felice Romani, naar het drama Henri VIII van Marie-Joseph de Chénier en de tragedie Anna Bolena van Alessandro Ercole Graf Pepoli
1831	Francesca di Foix	1 akte	30 mei 1831, Teatro San Carlo, Napels	Domenico Gilardoni, naar Charles-Simon Favart en Saint-Amans, Ninette à la cour
1831	La romanziera e l'uomo nero	1 akte	18 juni 1831, Teatro del Fondo, Napels	Domenico Gilardoni
1831	Gianni di Parigi	2 aktes	10 september 1839, Teatro alla Scala, Milaan	Felice Romani (oud tekstboek voor de opera van Francesco Morlacchi - naar het tekstboek van Claude Godard d'Aucort de Saint-Just voor Boieldieus opera Jean de Paris (1812)
1831	Fausta	2 aktes	12 januari 1832, Teatro San Carlo, Napels	Domenico Gilardoni, van Donizetti gecompleteerd
1832	Ugo, conte di Parigi	2 aktes	13 maart 1832, Teatro alla Scala, Milaan	Felice Romani, naar Blanche d'Aquitaine van Hippolyte-Louis-Florent Bis
1832	rev. Gli esiliati in Siberia	3 aktes	4 februari 1832, Teatro Valle, Rome	Iacopo Ferretti
1832	L'Elisir d'Amore	2 aktes	12 mei 1832, Teatro Canobbiana, Milaan	Felice Romani, naar Le Philtre, het tekstboek van Austin Eugène Scribe voor Adams opera uit 1831
1832	Il furioso all'isola di San Domingo	2 aktes	2 januari 1833, Teatro Valle, Rome	Iacopo Ferretti, naar de episode uit El ingenioso hidalgo Don Quijote de la Mancha (1e deel, kapittel XVI ff.) van Miguel de Cervantes Saavedra
1832	Sancia di Castiglia	2aktes	4 november 1832, Teatro San Carlo, Napels	Pietro Salatino
1832	Parisina d'Este	3 aktes	17 mei 1833, Teatro della Pergola, Florence	Felice Romani, naar de gelijknamig roman van Lord George Gordon Noel Byron
1833	Torquato Tasso	3 aktes	9 september 1833, Teatro Valle, Rome	Iacopo Ferretti, naar het gelijknamig stuk van Giovanni Rosini, Johann Wolfgang von Goethe en anderen
1833	Lucrezia Borgia	prolog en 2 aktes	26 december 1833, Teatro alla Scala, Milaan	Felice Romani, naar Victor Marie Hugos drama Lucrèze Borgia
1834	Rosmonda d'Inghilterra	2 aktes	27 februari 1834, Teatro della Pergola, Florence	Felice Romani (oud tekstboek voor een opera van Carlo Coccia uit 1829) naar de legendes om Fair Rosamund
1834	Maria Stuarda (Maria Stuart)	3 aktes	18 oktober 1834, Teatro San Carlo, Napels	Giuseppe Bardari, naar het drama Maria Stuart van Johann Christoph Friedrich von Schiller
1834	Marin Faliero	3 aktes	12 maart 1835, Théâtre-Italien, Parijs	Giovanni Emanuele Bidèra, naar de gelijknamig tragedie van Jean François Casimir Delavigne; Lord George Gordon Noel Byrons Marino Faliero
1834	Gemma di Vergy	2 aktes	26 december 1834, Teatro alla Scala, Milaan	Giovanni Emanuele Bidèra, naar het drama Charles VII chez ses grands vassaux van Alexandre Dumas
1835	Lucia di Lammermoor	2 aktes	26 september 1835, Teatro San Carlo, Napels	Salvatore Cammarano, naar de roman The Bride of Lammermoor (1819) van Walter Scott
1835-1836	Belisario	3 aktes	4 februari 1836, Teatro La Fenice, Venetië	Salvatore Cammarano, naar E. von Schenk; Jean-François Marmontel, Bélisaire
1836	Il campanello di notte (of: Il campanello dello speziale)	1 akte	1 juni 1836, Teatro Nuovo, Napels	de componist, naar Donizetti Léon-Lévy Brunswick, Matheu-Barthélémy Troin en Victor Lhérie, La sonnette de nuit
1836	Betly (of: La capanna svizzera)	1 akte	21 augustus 1836, Teatro Nuovo, Napels	de componist, naar het tekstboek van Augustin Eugène Scribe en Mélesville tot de opera Le Chalet van Adolphe Adam
1836	L'assedio di Calais	3 aktes	19 november 1836, Teatro San Carlo, Napels	Salvatore Cammarano, naar Pierre du Belloy, Le siège de Calais
1837	Pia de' Tolomei		18 februari 1837, Teatro Apollo, Venetië
1837	Roberto Devereux (of: Il conte di Essex)	3 aktes	28 oktober 1837, Teatro San Carlo, Napels	Salvatore Cammarano, naar de tragedie van Jacques Arsène François Polycarpe Ancelot, Elisabeth d'Angleterre
1837	Maria de Rudenz	3 aktes	30 januari 1838, Teatro La Fenice, Venetië	Salvatore Cammarano, naar A. Bourgeois, J.-G.-A. Cuvelier en J. de Mallian; de tragedie van Jacques Arsène François Polycarpe Ancelot, La nonne sanglante
1838	Poliuto	3 aktes	30 november 1848, Teatro San Carlo, Napels	Salvatore Cammarano en Adolphe Nourrit, naar Polyeucte, tragedie van Pierre Corneille
1839-1840	Les Martyrs (Poliuto is hier omgewerkt)	4 aktes	10 april 1840, Opéra Garnier, Parijs	August Eugène Scribe, naar het Poliuto-libretto van Salvatore Cammarano
1839	Le duc d'Albe (ook: Il duca d'Alba)		22 maart 1882, Teatro Apollo, Rome	Augustin Eugène Scribe en Charles Duveyrier; de Italiaanse versie van Zanardini
1839-1840	La fille du régiment	2 aktes	11 februari 1840, Opéra Comique, Parijs	Jean-François Alfred Bayard en Jules-Henry Vernoy de Saint-Georges
1839	L'ange de Nisida (later: La Favorita (La Favorite)	3 aktes (later: 4 aktes)	31 oktober 1840, Théâtre-Italien, Parijs	Alphonse Royer en Gustave Vaëz, naar Baculard d'Arnaud, Le comte de Comminges
1839-1840	rev.Elisabeth	3 aktes	december 1997, Royal Opera House Covent Garden, Londen	Adolphe de Leuven en Léon-Lévy Runswick
1840-1841	Adelia (of: La figlia dell'arciere)	3 aktes	11 februari 1841, Teatro Apollo, Rome	Felice Romani (oud tekstboek voor de gelijknamig opera van Carlo Coccia, 1834); Girolamo Maria Marini (die een nieuwe 3e akte scheef), naar het Franse stuk Adèle de Lusignan ou La fille de l'archer
1841	Rita (of: Le mari battu)	1 akte	7 mei 1860, Opéra Comique, Parijs	Gustave Vaëz
1841	Maria Padilla (of: Deux hommes et une femme)	3 aktes	26 december 1841, Teatro alla Scala, Milaan	Gaetano Rossi, naar de tragedie van Jacques Arsène François Polycarpe Ancelot, Maria Padilla
1842	Linda di Chamounix	3 aktes	19 mei 1842, Kärntnertortheater, Wenen	Gaetano Rossi, naar La Grâce de Dieu van Adolphe Philippe d'Ennery en Gustave Lemoine
1842	Linda di Chamounix	3 aktes	17 november 1842, Théâtre-Italien, Parijs	Gaetano Rossi, naar La Grâce de Dieu van Adolphe Philippe d'Ennery en Gustave Lemoine
1842	Don Pasquale	3 aktes	3 januari 1843, Théâtre-Italien, Parijs	Michele Accursi (pseudoniem: van Giovanni Domenico Ruffini) en de componist, naar het libretto van Angelo Anelli voor Pavesis opera Ser Marc'Antonio (1810)
1842-1843	Caterina Cornaro	prolog en 2 aktes	18 januari 1844, Teatro San Carlo, Napels	Giacomo Sacchèro, naar het tekstboek van Jules Henri Vernoy Marquis de Saint-Georges tot de oper La reine de Cypre van Jacques-François-Fromental-Elie Halévy
1842-1843	Maria di Rohan (of: Il Conte de Chalais)	3 aktes	5 juni 1843, Kärntnertortheater, Wenen	Salvatore Cammarano (oud tekstboek van Lockroy en Edmond Badon voor opera's van Lillo en Luigi Ricci: Un Duello sotto Richelieu)
1843	Dom Sébastien de Portugal	5 aktes	13 november 1843, Opéra Ganier, Parijs	Augustin Eugène Scribe, naar de tragedie van Paul Henri Foucher Don Sébastian de Portugal
1843	rev. Dom Sébastien	3 aktes	6 februari 1845, Kärntnertortheater, Wenen	Duitse vertaling: Leo Herz
rev. 1853	Elisabeth ou La Fille du proscrit di Uranio Fontana	3 aktes	31 december 1853, Théâtre Lyrique, Parijs

[bewerk] Muziek voor koor

Ave Maria
Grande Offertorio
Il sospiro
Messa da Requiem
Messa di Gloria e Credo
Miserere (Psalm 50)

[bewerk] Muziek voor orkest

Allegro voor Strijkers in C
L'ajo nell'imbarazzo: Sinfonia
Larghetto, tema e variazioni in Es
Roberto Devereux: Sinfonia
Sinfonia Concertante in D (1818)
Sinfonia in A
Sinfonia in C
Sinfonia in D
Sinfonia in D
Ugo, conte di Parigi: Sinfonia

[bewerk] Concerten

Concertino voor Klarinet in Bes
Concertino voor Althobo in G (1816)
Concertino in c voor fluit en kamerorkest (1819)
Concertino voor Fluit en orkest in C
Concertino voor Fluit en orkest in D
Concertino voor Hobo in F
Concertino voor Viool en Cello in d
Concerto voor 2 Klarinetten "Maria Padilla"
Concerto voor Viool en Cello in d

[bewerk] Kamermuziek

Andante sostenuto voor Hobo en Harp in f
Introduction voor Strijkers in D
Larghetto and Allegro voor Viool en Harp in G minor
Largo/Moderato voor Cello en Piano in G minor
Nocturnes (4) voor blazers en strijkers
Quartet voor Strijkers in D
Quartet voor Strijkers no 10 in g
Quartet voor Strijkers no 11 in C
Quartet voor Strijkers no 12 in C
Quartet voor Strijkers no 13 in A
Quartet voor Strijkers no 14 in D
Quartet voor Strijkers no 15 in F
Quartet voor Strijkers no 16 in B
Quartet voor Strijkers no 17 in D
Quartet voor Strijkers no 18 in e
Quartet voor Strijkers no 18 in e: Allegro
Quartet voor Strijkers no 3 in c: 2e deel: Adagio ma non troppo
Quartet voor Strijkers no 4 in D
Quartet voor Strijkers no 5 in e
Quartet voor Strijkers no 5 in e: Larghetto
Quartet voor Strijkers no 6 in g
Quartet voor Strijkers no 7 in f
Quartet voor Strijkers no 8 in Bes
Quartet voor Strijkers no 9 in d
Quintet voor Gitaar en Strijkers no 2 in C
Solo de concert
Sonata voor Fluit and Harp
Sonata voor Fluit en Piano in c
Sonata voor Hobo aen Piano in F
Study voor Clarinet no 1 in B flat major
Trio voor Flute, Bassoon and Piano in F major

[bewerk] Piano

Adagio en Allegro voor Piano in G
Allegro voor Piano in C
Allegro voor Piano in f
Fugue voor Piano in g
Grand Waltz voor Piano in A
Larghetto voor Piano in a "Una furtiva lagrima"
Larghetto voor Piano in C
Pastorale voor Piano in E
Presto voor Piano in f
Sinfonia voor Piano in A
Sinfonia voor Piano no 1 in C
Sinfonia voor Piano no 1 in D
Sinfonia voor Piano no 2 in C
Sinfonia voor Piano no 2 in D
Sonata voor Piano in C major
Sonata voor Piano in F
Sonata voor voor Piano in G
Variaties voor Piano in E
Variaties voor Piano in G
Wals voor Piano in A
Wals voor Piano in C
Wals voor Piano in "L' Invitation"

[bewerk] Werken voor harmonieorkest

1817 Sinfonia voor blazers in g
1835 Mars voor de Turkse Sultan Abdul Medjid
1843-1844 Mars naar motieven uit de opera "La fille du régiment", als AM II, 124
Mars naar motieven uit de opera "Belisar", als HM II, 131