Frederik van Egmont
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| ca 1440-1521 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Graaf van Buren en Leerdam | ||||||
|
||||||
|
Frederik van Egmont (ca 1440 – 1521) was heer van IJsselstein, graaf van Buren en Leerdam en raadslid-kamerheer van Karel de Stoute en Maximiliaan I van Oostenrijk. Ook was hij heer van Cranendonck en Eindhoven. Zijn bijnaam was: Schele Gijs.
Frederik was de tweede zoon van Willem van Egmont en Walburga van Meurs. Samen met zijn broers steunde hij de acties van hun vader in Gelre. Nadat de Bourgondiërs het hertogdom hadden veroverd, kreeg Frederik er belangrijke functies toebedeeld. In de jaren 1480 steunde hij de politiek van Maximiliaan I van Oostenrijk. In 1486 woonde hij diens kroning tot Rooms koning bij en in 1488 voerde Frederik een leger aan dat naar Brugge trok om Maximiliaan te ontzetten toen die daar werd vastgehouden.
In 1492 werd hij door Maximiliaan beleend met de titels graaf van Buren en graaf van Leerdam.
In 1464 was Frederik een eerste huwelijk aangegaan met Aleida van Culemborg (overleden 1471), vrouwe van Sint-Maartensdijk. Uit dit huwelijk werd een zoon geboren, Floris. In 1502 hertrouwde hij met Walburga van Manderscheid (overleden 1527).
