Huis van Egmont
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Huis van Egmont (ook wel Egmond) ontstond in een abdij in Egmond, de Sint-Adelbertabdij, die gesticht werd door door Floris V, graaf van Holland. Het huis van Egmont is een adellijke geslacht voortgekomen uit de advocati (voogden) van de abdij. Als stamvader kan de Wouter van Egmont (1208) worden genoemd die regeerde in het slot nabij de abdij. Daarnaast zijn er nog drie andere takken van het geslacht: Egmont van Merenstein (tot 1559), Egmont van Kenenburg (tot 1703) en Egmont van Nijenburg (tot ?).
Inhoud |
[bewerk] Huis van Egmont
Het huis van Egmont speelt een belangrijke rol in de vaderlandse geschiedenis en in de geschiedenis van Holland. De heren kregen en kochten diverse heerlijkheden. Heer Arend van Egmont en IJsselstein (1340-1409) kreeg van graaf Albrecht de heerlijkheden Ameland en IJsselstein, IJsselstein werd als belangrijkste heerlijkheid beschouwd en doorgegeven van vader tot zoon.
[bewerk] Graven van Egmont
In 1486 werd de Jan III van Egmont (1438-1516) verheven van heer tot graaf Jan I van Egmont, in 1491 werd de graaf lid van de Gulden Vlies. Iedere graaf droeg wel zijn steentje bij de heerlijkheden van het graafschap. In 1555 werden de hoge edelen van Holland vergelijken op hun graafschappen waarbij Egmont er 12 had (Nassau had er 18). Een echte opwaardering kwam erbij toen de beroemde Graaf Lamoraal van Egmont (1522-1568), het prinsdom Gavere in handen kreeg, sindsdien was hij én graaf én prins. Na dit succes ging het echter minder met de graven van Egmont, een zoon van Lamoraal sr, Lamoraal jr. (15??-1617) werd beschuldigd van medeplichtigheid aan een aanslag op Willem van Oranje en verkocht Egmond en Purmerend aan de staten van Holland. Hiermee hielden de graven op te bestaan, nog enkele erfgenamen volgden maar met Maria Clara Angelica van Egmond (1661-1714) hield dit geslacht op te bestaan.
[bewerk] Graven van Buren en Leerdam
Het tweede kind van heer Jan II van Egmond, Willem (1412-1483) kreeg drie zonen waaronder Frederik van Egmond, graaf van Buren-Leerdam (? - 1521). Hij kreeg de gebieden van Maximiliaan I van Oostenrijk omdat hij hem had gered uit Brugge. Deze tak had veel invloed want ze waren vaak stadhouders in Holland, Friesland, Groningen. Deze tak ging door tot aan Anna van Egmond van Buren (1533-1558) die trouwde met Willem van Oranje, waarmee deze tak uitstierf.
[bewerk] Hertogen van Gelre
Heer Jan II van Egmont (1385-1451), liet zijn zoon Arnold (1410-1473) voogd worden van het hertogdom Gelre, en werd later Hertog van Gelre. Zo ontstond er een zijtak van de heren van Egmont, die Gelre zouden regeren tot aan Karel van Egmond die overleed in 1538. Waarna het hertogdom verdween in de handen van Willem V van Kleef en daarna onder dwang aan de Habsburgse heersers (Karel V).
[bewerk] Bekende telgen
- Graaf Lamoraal van Egmont
- Graaf Frederik van Egmond van Buren-Leerdam
- Gravin Anna van Egmond van Buren
- Hertog Arnold van Egmond van Gelre
- Hertog Adolf van Egmond van Gelre
- Hertog Karel van Gelre
[bewerk] Zie ook
- Lijst van graven van Buren en Leerdam
- Lijst van heren en graven van Egmont
- Lijst van hertogen van Gelre
- Lijst van heren van IJsselstein
- Lijst van uitgestorven adellijke families in Nederland voor 1813.
[bewerk] Bronnen
- Oosthoeks Encyclopendie, deel 5, N.V.A. Oosthoeks uitgeversmaatschappij, Utrecht (1960)
- Adel van Holland, in de Alkmaarse bibliotheek
- Diverse delen van nl.wikipedia.org
[bewerk] Externe bronnen
- steenvoorden over de zijtakken van Egmont.
