Franz Danzi
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Franz Ignaz Danzi (Schwetzingen of Mannheim, 15 juni 1763 - Karlsruhe, 13 april 1826) was een Duits componist en dirigent.
Inhoud |
[bewerk] Leven
Als zoon van een Italiaans cellist kreeg Franz Danzi net als zijn zus Franziska Dorothea Danzi les van zijn vader Innocenz Danzi (overleden 26 april 1798 in München) en Georg Joseph Vogler.
Danzi was een hele goede cellist. Al in 1778 (op zijn 15e) werd hij lid van het orkest van de keurvorst van Mannheim. Zijn vader was de solocellist van dit orkest, geprezen door Mozart voor zijn spel tijdens de première van de opera Idomeneo. In 1780 werd Danzi's eerste opera Azakia in Mannheim opgevoerd en schreef hij zijn eerste muziek voor houtblazers. Toen het hof van de keurvorst in 1778 in München werd gevestigd blijf Danzi achter in het provincialere Mannheim. Na een leerperiode bij het kleine theaterorkest in Mannheim ging hij in 1784 ook naar München om zijn vader als eerste cellist op te volgen.
In 1790 trouwde hij met de zangeres Maria Margarethe Marchand. Met haar was hij tot 1796 lid van een operagezelschap, waarmee hij optrad in Leipzig, Praag, Venetië en Florence.
Vanaf 1798 werkte hij als vice-kapelmeester in München, toen een van de belangrijkste muziekcentra van Europa. Na de dood van zijn vrouw op 11 juli 1800 trok hij zich voor een aantal jaar terig uit het openbare leven. In 1807, uit onvrede met de manier waarop hij aan het hof werd behandeld en zonder zicht op verdere promotie, verliet hij München om kapelmeester te worden aan het kleinere en minder belangrijke hof van Frederik I van Württemberg in Stuttgart, de nieuwe koning van Württemberg. In Stuttgart was hij ook "opzichter" (tegenwoordig zou deze functie afdelingshoofd heten) voor de blazers in het Waisenhaus, het latere Koninklijk Conservatorium in Stuttgart. Van 1812 tot aan zijn dood werkte Danzi als hofkapelmeester in Karlsruhe.
Als dirigent werd Danzi gezien als consentieus en doeltreffend. Danzi zette zich in voor het werk van zijn vriend Carl Maria von Weber, die hem ook in zijn composities zeer beïnvloedde.
[bewerk] Oeuvre
Danzi wordt over het algemeen niet beschouwd als een van de grootste componisten, maar hij was wel zeer kundig. Stylistisch wordt hij gezien als voorloper van de romantiek. Op zijn best is zijn muziek onderhoudend, welluidend en knap geschreven. Hij is vandaag de dag vooral bekend door zijn 9 blaaskwintetten, waarin alle instrumenten gelijkwaardig worden behandeld. Daarnaast componeerde hij in de meeste van de belangrijke genres uit zijn tijd, waaronder opera, kerkmuziek, orkestmuziek en kamermuziek.
Danzi componeerde onder andere:
- 11 opera's
- voor symfonieorkest:
- 8 symfonieën;
- 4 concerten voor fluit en orkest (G-majeur op. 30, d-mineur op. 31, d-miner op. 42, D-majeur op. 43);
- sinfonia concertante voor fluit, klarinet en orkest Bes-majeur op. 41;
- concert voor klarinet, fagot en orkest Bes-majeur op. 47;
- 5 concerten voor fagot en orkest.
- kamermuziek:
- 9 blaaskwintetten (steeds per drie in op. 56, 67 en 68);
- 2 kwintetten voor piano, fluit, hobo, klarinet en fagot (op. 53, 54);
- 1 kwintet voor piano, hobo, klarinet, hoorn en fagot (op. 41);
- 3 kwintetten voor fluit en strijkkwartet;
- 3 trio's voor fluit, viool en cello (op. 71);
- strijkkwartetten;
- sonate voor bassethoorn en piano (op. 62).
[bewerk] Danzi als naamgever
- De concertzaal van het cultuurcentrum van de stad Schwetzingen draagt sinds 19 juni 2005 de naam Danzi;
- Het Danzi-kwintet was een wereldberoemd blaaskwintet.
[bewerk] Literatuur
- Volkmar von Pechstaedt, Overzicht werken (De: Franz Danzi - Werkverzeichnis, Tutzing 1996
- Franz Danzi, Briefwisseling (De: Briefwechsel) (1785-1826), uitgegeven door Volkmar von Pechstaedt, Tutzing 1997
