Extended play
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De afkorting ep (Engels: EP of E.P.) staat voor extended play. Door een single-grammofoonplaat niet op 45 maar op 33 1/3 toeren af te spelen werd het mogelijk de speelduur te verlengen. Oorspronkelijk werd de term dus gebruikt voor verlengde singles, tegenwoordig wordt deze nog vooral gebruikt voor geluidsdragers (dus ook cd's) met materiaal dat te lang is om een single genoemd te worden en te kort om als volwaardig album door het leven te gaan. De gebruikelijke lengte voor een ep is zo'n 15 tot 35 minuten.
In het verleden werden ep's in sommige hitparades niet bij de singles vermeld, maar bij de albums, omwille van de speelduur, of zelfs ook niet bij de albums. Eenzelfde verschijnsel deed zich later voor bij de maxisingles en de 12-inches (op singlegebied) en de mini-lp (op lp-gebied).
