Dolph Kohnstamm
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dolph Kohnstamm (Amsterdam, 20 februari 1937) is een Nederlandse psycholoog en publicist.
Inhoud |
[bewerk] Levensloop
Kohnstamm, voornamen Geldolph Adriaan, werd geboren als tweede kind van een chemicus en een gewezen Montessori-kleuterleidster. Zijn middelbare school was het Montessori Lyceum Rotterdam. In de periode 1955 - 1963 studeerde hij psychologie aan de Universiteit van Amsterdam. Kohnstamm woonde als student in de Amsterdamse Jordaan op kamers bij de vroegere verzetsstrijder Leendert van den Muijzenberg aan de Bloemgracht, in de vroegere kamer van de uitgever Johan Polak. Een van zijn huisgenoten was de latere VVD-politicus Frits Bolkestein. Van 1963 tot 1970 werkte hij aan het Pedagogisch Instituut van de Universiteit Utrecht en promoveerde in 1967 op het proefschrift Teaching children a Piagetian problem of class inclusion. Van 1973 tot 1998 was hij hoogleraar ontwikkelingspsychologie aan de Universiteit Leiden. Hij deed onderzoek naar de mogelijkheid de ontwikkeling van kinderen van laag-geschoolde ouders te bevorderen, en onderzocht verschillen tussen kinderen in temperament en persoonlijkheid. Samen met E. Elphick en A. Slotboom publiceerde hij in 2002 een vragenlijst, de Blikvanger, waarmee ouders karaktereigenschappen van hun kinderen kunnen beschrijven.
Van 1990 tot 2006 was Kohnstamm redacteur van Het Cultureel Woordenboek, encyclopedie van de algemene ontwikkeling. In 2002 publiceerde hij Ik ben ik; de ontdekking van het zelf over het plotseling doorbreken van zelfbesef bij kinderen.
Kohnstamm is tegen een verbod op de pedagogische tik, al vindt hij de term op zichzelf ongelukkig gekozen; de meeste ouders geven zo'n tik in een impuls, stelt hij, en niet met voorbedachte pedagogische bedoelingen.
Kohnstamm is een regelmatige bijdrager aan de Nederlandstalige editie van de online encyclopedie Wikipedia, waar hij bijdraagt onder de gebruikersnaam Dolph Kohnstamm.[1]
[bewerk] Acties
In 1972 voerde Kohnstamm actie voor het vereenvoudigen van de Nederlandse spelling. In de zaak rond het zusje van het 'meisje van Nulde' (2002-2003) nam Kohnstamm stelling tegen de opvattingen van zijn collega Wim Wolters over het al of niet getraumatiseerd zijn van het meisje en wat de consequenties daarvan moesten zijn.
Sinds 2002 voert Kohnstamm actie tegen de gewoonte elkaar bij een begroeting of gelukwensen driemaal te zoenen (in het Engels 'Social kissing' genaamd).[2] Hij wil dat mensen bewust kiezen voor het aantal zoenen dat je iemand geeft bij een ontmoeting. In Nederland is sinds 1980 (in delen van Noord-Brabant eerder) de gewoonte ontstaan om elkaar drie keer te zoenen of te laten zoenen. Misschien is twee keer of één keer zoenen net zo gemeend, of zelfs maar het geven van alleen een hand. Via de website http://www.zoenbutton.nl/index.html kunnen buttons en posters verkregen worden.
In de NRC Handelsblad verscheen een ik@nrc.nl van de hand van Dolph Kohnstamm. Hierin nam hij de studenten van de Amsterdamse vereniging van psychologiestudenten op de hak die hem voor een college van twee uur bedankten met een boekenbon van vijf euro.[3]
[bewerk] Controverses
Eind maart 2000 hield hij in Amsterdam de eerste 'Kohnstamm-lezing', vernoemd naar zijn grootvader, onder de titel Hulp speciaal aan leerlingen met goede werklust.[4] Diezelfde dag verscheen in de Volkskrant een interview met Kohnstamm. Zoals de titel van zijn lezing al aangaf, stelde Kohnstamm voor niet de hoogbegaafden maar de hardwerkende leerlingen beter te begeleiden. Ook kwamen groepsverschillen aan de orde. Kohnstamm wees op de mogelijkheid dat die aangeboren waren, hij stelde onder meer dat verschillen in capaciteiten tussen allochtonen en autochtonen in aanleg gebonden kunnen zijn aan ras of ethnische groep.[5]
Kohnstamms theorieen in het nature nurture-debat leidden tot commotie: Elsbeth Etty noemde Kohnstamm int het NRC een racist, cultureel antropoloog Henri Gooren van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) liet in de Volkskrant weten zich te schamen voor een collega die dit soort denkbeelden uitdraagt, hoogleraar tekstwetenschap Teun van Dijk van de UVA schreef het beangstigend te vinden dat toekomstige leraren straks in hun multiculturele klas Dolph Kohnstamms onfrisse ideeën zouden kunnen toepassen, Anil Ramdas opperde om zwarte vrouwen massaal te laten bevruchten door Kohnstamm die volgens Ramdas had bewezen over een 'prestatiegen' te beschikken. Kohnstamm kreeg ook bijval: volgens wetenschapsjournalist en sociobioloog Marcel Roele zouden de meeste experts intelligentieverschillen tussen etnische groepen verklaren door verschillen in erfelijke aanleg.[6]
[bewerk] Persoonlijk
Kohnstamm is sinds 1958 gehuwd met Rita Kohnstamm-Beeuwkes. Het paar heeft twee kinderen en verscheidene kleinkinderen en woont in Amsterdam.
[bewerk] Bibliografie
- Hulp speciaal aan leerlingen met goede werklust (2000) Amsterdam University Press
- Nog is er geen oorlog; briefwisseling tussen Max en Philip Kohnstamm 1938-1939 (2001) Amsterdam University Press
- Ik ben ik; de ontdekking van het zelf (2002) De Bezige Bij
- Nieuw Cultureel Woordenboek; encyclopedie van de algemene ontwikkeling (2003; onder redactie van Dolph Kohnstamm en Elly Cassee) Ambo/Anthos
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Externe links
- Eigen website
- Bibliografie op de website van de Koninklijke Bibliotheek
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
