Dinohyus
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Dinohyus | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Dinohyus |
||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
|
||||||||||||
| Geslacht | ||||||||||||
| Dinohyus | ||||||||||||
Dinohyus is een uitgestorven evenhoevige uit de familie Entelodontidae. Dit dier leefde 29-16 miljoen jaar geleden, tijdens de tijdvakken Oligoceen en Mioceen, in Noord-Amerika.
Dinohyus was de grootste vertegenwoordiger van de Entelodontidae. Dit dier had met een schouderhoogte van twee meter en een gewicht van een ton het formaat van een hedendaagse neushoorn of bizon, maar zijn hersens hadden slechts de grootte van een sinaasappel. Dinohyus was in het bezit van een robuust lichaam, een grote kop (circa 1 meter) en krachtige kaken met grote slagtanden. De lange slanke poten met aan het uiteinde twee hoeven stonden schril contrast met de rest van het lichaam. Dinohyus was een alleseter en planten en aas vormden waarschijnlijk het belangrijkste deel van het voedsel. Tandafdrukken op beenderen van de onevenhoevige Moropus op bepaalde fossiellocaties bevestigen het feit dat vlees een belangrijk onderdeel vormde van het voedselpatroon. Of Dinohyus ook een actieve jager was, is niet bekend.
