Democratische Partij (Verenigde Staten)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Democratische Partij | |
---|---|
Afbeelding gewenst | |
Partijvoorzitter | Howard Dean |
Fractieleider Senaat | Harry Reid |
Fractieleider Huis | Steny Hoyer |
Oprichting | 1792 |
Hoofdkantoor | 430 South Capitol Street SE Washington, D.C. 20003 |
Ideologie | Liberalisme, Progressivisme |
Richting | Centrumrechts tot Centrumlinks |
Internationaal | - |
Kleur | Blauw |
Website | www.democrats.org |
De Democratische Partij (Engels: Democratic Party), is een van de twee belangrijkste politieke partijen in de Verenigde Staten. De partij werd in 1792 opgericht. In de 20e eeuw bracht de partij presidenten zoals Woodrow Wilson, Franklin D. Roosevelt en John F. Kennedy voort.
[bewerk] Geschiedenis
In 1792 werd door Thomas Jefferson de Democratische Republikeinse partij opgericht, omdat er in het Amerikaans Congres een tweesplitsing was ontstaan van voor- en tegenstanders van opname van de Bill of Rights in de Amerikaanse grondwet. Thomas Jefferson en zijn nieuwe partij wilden de grondwet niet ratificeren zonder de rechten van de burger te omschrijven. Uiteindelijk is de Bill of Rights als toevoeging aan de grondwet aangenomen.
De partij regeerde tot 1820 en in de periode daarna scheidde de Whig Partij zich af en werd de partij hernoemd tot de Democratische Partij. Tussen 1833 en 1856, bestond de oppositie hoofdzakelijk uit de Whig Partij. Vanaf 1856 komt de belangrijkste oppositie van de Republikeinse Partij.
De machtsbasis van de Democraten lag in het zuiden, en na de Burgeroorlog was zij decennialang tot de oppositie veroordeeld. Vanaf 1850 verplaatste de Democratische Partij zich van centrum-rechts naar de centrum-links. De Republikeinen verhuisden in die periode van centrum-links naar centrum-rechts. Er wordt daarom ook wel gezegd dat beide partijen van kant zijn gewisseld tijdens hun bestaan. De oorzaak is dat Amerikaanse partijen en de Democratische Partij in het bijzonder vele malen factioneler zijn dan de meeste partijen in de rest van de wereld en bevat vele zogenaamde caucussen, die van uiterst links tot rechts lopen in het politieke spectrum.
In 1913 kwamen de Democraten weer aan de macht met de verkiezing van Woodrow Wilson en tijdens het bewind van Franklin D. Roosevelt hebben ze lange tijd geregeerd en verplaatste de machtbasis zich naar de kustgebieden en de steden. Na de Tweede Wereldoorlog waren de Republikeinen onder Dwight D. Eisenhower aan de macht, maar Eisenhower werd opgevolgd door John F. Kennedy.
Deze periode werd gekenmerkt door een opkomende burgerrechtenbeweging en het einde van de segregatie. Met name het door Yarborough ontwikkelde sociale beleid onder Kennedy en Lyndon Baines Johnson, heeft bijgedragen aan een meer socialere en openere samenleving. Aan het eind van de 20e eeuw heeft de partij nog twee presidenten mogen leveren.
[bewerk] Democratische presidenten
- Andrew Jackson (1829-1837)
- Martin Van Buren (1837-1841)
- James Knox Polk (1845-1849)
- Franklin Pierce (1853-1857)
- James Buchanan (1857-1861)
- Andrew Johnson (1865-1869)*
- Grover Cleveland (1885-1889)
- Grover Cleveland (1893-1897)
- Woodrow Wilson (1913-1921)
- Franklin Delano Roosevelt (1933-1945)
- Harry S. Truman (1945-1953)
- John F. Kennedy (1961-1963)
- Lyndon Johnson (1963-1969)
- Jimmy Carter (1977-1981)
- Bill Clinton (1993-2001)
- Andrew Johnson was een Democraat maar werd als running mate gekozen door de Republikeinse president Abraham Lincoln.
[bewerk] Externe link
- Democratic National Committee (Engels)