De reis om de wereld in tachtig dagen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De reis om de wereld in tachtig dagen (Frans: Le tour du monde en quatre-vingt jours) is de titel van een avonturenverhaal van de Franse schrijver Jules Verne. Het boek werd voor het eerst gepubliceerd in 1873. Het boek is meerdere keren verfilmd, waaronder in een versie met Pierce Brosnan (als Fogg) en Eric Idle (als Passepartout). Deze ongeveer vijf uur durende versie werd in de jaren 80 op de Nederlandse televisie als serie uitgezonden bij de publieke omroep.

[bewerk] Verhaal

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details van de plot en/of de afloop van het verhaal.

De held van het verhaal is Phileas Fogg, die een weddenschap aangaat dat hij in tachtig dagen om de wereld kan reizen. Vergezeld van zijn knecht Passepartout slaagt Phileas Fogg er werkelijk op het nippertje in binnen tachtig dagen op het uitgangspunt terug te zijn.

Phileas is een stipt man, die tot in de puntjes heeft uitgerekend welke vervoersmiddelen hij moet nemen om de reis goed te voltooien. Hij maakt onderweg onder meer gebruik van de trein, paard en wagen, schepen, een olifant en een luchtballon. Bovendien wordt hij ook nog op de hielen gezeten door een Britse rechercheur die meent dat Fogg een goudstaaf uit de Bank of England heeft gestolen en nu op de vlucht is. Fogg lijkt namelijk veel op de dief. Omdat Fogg onderweg meestal niet op Brits grondgebied verblijft, kan de rechercheur hem steeds niet arresteren, hij moet zijn kans afwachten tot ze op Brits territorium zijn en ook dan komt hij steeds te laat. In India aangekomen, redt hij de mooie jonge weduwe Aouda van een weduwenverbranding. Omdat ze in haar eigen land niet veilig is en als vrouw alleen niet kan overleven, neemt Fogg haar mee op de rest van de reis, om aan het eind van de tocht met haar te trouwen. Op een typische Verne-manier blijkt op het eind van het verhaal dat ze toch nog precies op tijd zijn om de weddenschap te winnen, terwijl Fogg al dacht verloren te hebben.