De astromanen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Tom Poes en de astromanen (in boekuitgaven/spraakgebruik verkort tot De astromanen) is een verhaal uit de Bommelsaga, geschreven en getekend door Marten Toonder. Het verhaal verscheen voor het eerst op 28 maart 1969 en liep tot 4 juli van dat jaar.

[bewerk] Het verhaal

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details van de plot en/of de afloop van het verhaal.

Veel Rommeldammers hechten waarde aan de dagelijkse horoscopen, die door een vreemdeling uit de Zwarte Bergen worden geschreven. Die vreemdeling blijkt Hocus Pas te zijn in zijn rol als astromaan en deze sluit een pact met professor Sickbock, die een methode heeft gevonden om krachtvelden te richten en zo gegarandeerd uitkomende horoscopen te genereren via een magnetische-veldrichter. Wanneer het apparaat klaar is verbreekt de oude magister echter het verbond, tot woede van de geleerde.

Heer Ollie heeft veel last van de voorspellingen en gaat met Tom Poes op onderzoek uit, waarbij hij Sickbock tegenkomt, die verslag doet van zijn ervaringen. De geleerde vraagt heer Ollie om de veldrichter op te zoeken en de knoppen zo te richten dat het apparaat uitgeschakeld wordt. Deze opdracht is niet echt aan hem besteed, maar hij weet wel de door Pas getemde krollen te omzeilen en het apparaat te vinden. Dat wordt natuurlijk niet uitgeschakeld, maar leidt tot vreemde voorspellingen, met name voor boogschutters als heer Ollie en Hocus Pas zelf, die ernstige verliefdheid tonen voor Doddeltje dan wel Pas' aangenomen nichtje Ivy (zie De trullenhoedster). Wanneer dit weer genormaliseerd is tracht de magister alsnog samen met Ivy Rommeldam in zijn macht te krijgen met zijn voorspellingen. Dit heeft aanvankelijk succes, ook wanneer Tom Poes zelf het apparaat stil probeert te zetten op aanwijzingen van Sickbock. Dat leidt er wel toe dat een massa inmiddels astromanische Rommeldammers optrekken naar de grot en daar met geweld een einde willen maken aan het gebeuren.

Het is tenslotte heer Ollie zelf die de veldrichter uit weet te zetten, maar hij doet dit zo onoordeelkundig dat het apparaat vernietigd wordt en hij in een fatale zweefvlucht komt. Dankzij een door Wammes Waggel bestuurde hooiwagen wordt de zwevende en inmiddels vallende heer toch nog gered, tot vreugde van zijn vrienden.