De Partij van de Blijheid

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Heer Bommel en de Partij van de Blijheid (in boekuitgaven/spraakgebruik verkort tot De Partij van de Blijheid) is een verhaal uit de Bommelsaga, geschreven en getekend door Marten Toonder. Het verhaal verscheen voor het eerst op 16 maart 1951 en liep tot 29 mei van dat jaar.

In dit verhaal debuteerde ambtenaar eerste klasse Dorknoper.

[bewerk] Het verhaal

Vanwege de somberheid in Rommeldam besluit heer Ollie de Partij van de Blijheid op te richten. Samen met Tom Poes gaat hij naar het stadhuis om de partij aan te melden. Daar treffen ze een chaos aan, want iedereen, inclusief Dorknoper en Dickerdack, is ziek. Wammes Waggel wordt waarnemend burgemeester en dat is waar Super en Hieper op loeren, want zo kunnen ze van alles voor elkaar krijgen. Heer Ollie wordt, in ruil voor zijn idee voor de Partij van de Blijheid, tot ereburger van de stad benoemd en onder leiding van Super wordt er, op kosten van de goedgelovige heer, een Internationaal Pretcentrum gesticht. Dit vermaakscentrum blijkt een dekmantel te zijn voor de duistere praktijken van de boeven: door iedere Rommeldammer verplicht naar de opening te laten komen, kunnen ze hun slag slaan in de stad.

Tom Poes probeert uit alle macht de misdaden van Super en Hieper te voorkomen, maar omdat de politie aanvankelijk op de hand is van de boeven, lukt dit niet goed. Gelukkig keert Dickerdack terug van ziekteverlof om orde op zaken te stellen en Bulle Bas de juiste instructies te geven zodat Super en Hieper gearresteerd worden. Dit is, tot verdriet van heer Ollie, tevens het einde van het juist door hem geopende, maar slechts uit bordkarton bestaande Pretcentrum. Hij troost zich met de gedachte dat in ieder geval Wammes Waggel veel pret heeft gehad.

Voorganger: Eh... dinges

Bommelsaga 16 maart 1951 - 29 mei 1951

Opvolger: Mom Bakkesz