David Ben-Gurion
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
David Ben-Gurion דוד בן-גוריון |
|
---|---|
1e Minister-president van Israël | |
14 mei 1948 - 7 december 1953 2 november 1955 - 21 juni 1963 |
|
Voorganger | - Moshe Sharett |
Opvolger | Moshe Sharett Levi Eshkol |
Partij | Mapai |
Geboorte | 16 oktober 1886 Płońsk, Polen |
Overlijden | 1 december 1973 Ramat Gan, Israël |
Portaal Politiek |
David Ben-Gurion (Płońsk, 16 oktober 1886 – Ramat Gan, 1 december 1973) was de eerste premier van Israël.
Hij werd geboren als David Grün te Płońsk in Polen en verhuisde - als gedreven zionist - naar Palestina in 1906. Daar werkte hij eerst als journalist en nam zijn Hebreeuwse naam דוד בן-גוריון (Ben-Gurion/Ben-Goerion) "zoon van een jonge leeuw") aan toen hij de politiek in ging.
Ben-Gurion speelde een hoofdrol in de politieke activiteiten van de Zionistische Arbeiders Organisatie in de formatieve jaren oplopend tot de stichting van de staat Israël in 1948. Hij leidde Israël gedurende haar Onafhankelijkheidsoorlog en diende daarna – met een onderbreking van twee jaar tussen 1953 en 1955 – als premier van het land, van 25 januari 1948 tot 1963. In 1953 kondigde Ben-Gurion zijn voornemen aan om met pensioen en gaan en zijn dagen te slijten aan de kibboets Sde Boker, in de Israëlische Negev-woestijn. Hoewel hij zijn regeringsverantwoordelijkheid niet geheel neerlegde, woonde hij er toch tot in 1954.
Ben-Gurion was medeoprichter van de Israëlische Partij van de Arbeid, die het land in de eerste drie decennia van haar bestaan regeerde.
Gedurende zijn jaren in Palestina, voor het ontstaan van Israël, vertegenwoordigde Ben-Gurion de hoofdmoot van het Joodse establishment en stond bekend als een gematigde leider met wiens Haganah de Britten vaak zaken deden (voornamelijk om radicalere groeperingen te arresteren die zich tegen hen verzetten). Hij was ook betrokken bij een aantal daden van gewelddadig verzet gedurende de korte periode dat de Haganah samenwerkte met de radicalere Irgun van Menachem Begin. Gedurende de eerste weken van Israël's bestaan werd echter besloten om alle ondergrondse cellen te ontbinden en te vervangen door een enkel, officieel leger. Daartoe gaf Ben-Gurion het bevel om het schip "Altalena" (dat munitie verscheepte voor de Irgoen) te bombarderen en tot zinken te brengen. Dat bevel is tot op de dag van vandaag controversieel in Israël.
Ben-Gurion werd door Time Magazine uitgeroepen tot één van de 100 mensen die het meest vorm hebben gegeven aan de twintigste eeuw (1).
Naar wijlen de premier is in Israël onder meer de Ben Gurion-luchthaven en de Ben-Gurion-universiteit vernoemd.
[bewerk] Bron
- David Ben-Gurion, het artikel van de Engelstalige Wikipedia
[bewerk] Externe link
|