Daniel Hannan
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Daniel John (Dan) Hannan (Lima (Peru), 1 september 1971) is een Brits conservatief politicus, journalist en columnist. Hij is getrouwd en heeft twee dochters. Sinds 1999 zetelt hij voor de Conservative Party in het Europees Parlement. Daarvoor was hij medewerker bij de European Research Group, journalist bij The Daily Telegraph en adviseur van de voormalige Britse ministers Michael Howard en William Hague, respectievelijk op binnen- en buitenlandse zaken. In 1999 werd hij verkozen als de jongste Europarlementariër.
Na zijn opleiding aan Marlborough College vertrok Hannan naar de Oxford University om er een diploma in Hedendaagse Geschiedenis te behalen. Hannan was er ook voorzitter van de Oxford University Conservative Association. Tijdens zijn universiteitsjaren richtte hij ook de Campaign for an Independent Britain op en werd hij actief binnen de Bruges Group. Later zou hij ook nog mee aan de wieg staan van Direct Democracy. Zijn opvattingen gelden doorgaans als libertarisch, atlantisch en eurosceptisch.
Hannan schrijft nog steeds artikels, opiniestukken en columns voor The Daily Telegraph, The Wall Street Journal, The Sunday Telegraph, Weltwoche, The Catholic Herald, Freedom Today, Die Welt, The Spectator en The Brussels Journal. Hij spreekt - naast het Engels - ook nog perfect Frans en Spaans, en geeft vaak lezingen en gastcolleges in deze taalgebieden.
Daniel Hannan was de allereerste verkozene in het Verenigd Koninkrijk om te ijveren voor een referendum over de Europese Grondwet. Hij verzet zich ook tegen elke verdere Europese regulering van de geneesmiddelenindustrie, de landbouwsector en de buitenlandse aankopen van drank en tabakswaren. Op binnenlands vlak is Hannan voor het afschaffen van de Regional Assemblies in het Verenigd Koninkrijk. Ook in het buitenland is Hannan zéér actief in anti-Europese campagnes zoals in Denemarken (2000) en Zweden (2003) in de aanloop naar de referenda over de Euro, in Frankrijk en Nederland (2005) in de aanloop naar de referenda over de Europese Grondwet, en in Ierland (2008) in de aanloop naar het referendum over het Verdrag van Lissabon. Hij kreeg het ook gedaan van Frankrijk om Britse immigratiediensten toegang te verlenen tot de terminals van de Eurostar op het Europese vasteland.
In het Europarlement zetelt hij in de commissie voor grondwettelijke zaken, in de commissie voor justitie en binnenlandse zaken, en in de commissie voor de interne markt.
Hannan is ook de auteur van A Treaty Too Far (1992), Time for a Fresh Start in Europe (1993), Towards 1996: Britain in a Multi-Speed Europe (1994), The Challenge of the East (1996), A Guide to the Amsterdam Treaty (1997), The Euro: Bad for Business (1998), What if Britain Votes No? (2002), The Case for EFTA (2004) en Direct Democracy: An Agenda for a New Model Party (2005). Hij schreef ook een hoofdstuk in het boek The future of the NHS (2006) van Michelle Tempest, twee hoofdstukken in Treason at Maastricht (1994) van Rodney Atkinson en Norris McWhirter, en het merendeel van The Localist Papers (2007), een serie van zes pamfletten over directe democratie.
In januari 2008 was Hannan in het Europees Parlement één van de voormannen in de filibustercampagne tegen de ratificatie van het Verdrag van Lissabon, o.a. door in navolging van de klassieke orator Cato de Oudere elke speech in het parlement af te sluiten met het adagium Pactio Olisipiensis Censenda Est, oftewel "het Verdrag van Lissabon moet ter stemming aan het volk voorgelegd worden." Toen het Europees Parlement echter de procedures veranderde om het gefilibuster een halt toe te roepen en Hannan daarop reageerde met een vergelijking tussen deze procedure-amendementen en de Machtigingswet waarmee de Nazi's in 1933 de dictatuur van Adolf Hitler legitimeerden, kondigde Joseph Daul, de fractieleider van de Europese Volkspartij in het Europees Parlement, aan de procedure in te zetten om Hannan uit zijn fractie te laten zetten. Met succes overigens, want sinds februari 2008 zit Hannan samen met zijn strijdmakker Roger Helmer als niet-ingeschrevene in het Europees Parlement. Mede door de uitzettingen van Helmer en Hannan heeft de conservatieve partijleider David Cameron beslist om vanaf 2009 alle Tory-verkozenen in een andere Europese fractie onder te brengen. De naam die daarvoor al enige tijd circuleert is Mouvement for European Reform.
In april 2008 werd Daniel Hannan door de Tory-partijleden beloond voor zijn principiële standpunten en kreeg hij het lijsttrekkersschap toebedeeld voor de Europese verkiezingen van 2009. Daarmee is Hannan nu al zeker van zijn herverkiezing in het Europees Parlement.
