Coprofagie
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Coprofagie (van het Oud-Grieks: kopros (κοπρος) - ontlasting en phagein (φαγειν) - eten) is de wetenschappelijke naam voor het eten van ontlasting.
Bij sommige diersoorten (konijn, cavia) is dit normaal en nodig voor een goede spijsvertering; ook bij andere dieren (b.v. honden) komt het veel voor. Er kan nog worden onderscheiden tussen het eten van de eigen ontlasting, van ontlasting van andere individuen van dezelfde soort en van de ontlasting van andere soorten (normaal voor mestkevers).
Bij mensen is het, althans bij normaal begaafde volwassenen, zeer ongebruikelijk en wordt meestal als een belangrijk psychiatrisch symptoom gezien (bijvoorbeeld een parafilie).
Coprofagie wordt verbeeld in het fascistische Italië, zoals Pier Paolo Pasolini dat laat zien in zijn film Salò o le 120 giornate di Sodoma, waar jongeren ertoe worden gedwongen menselijke uitwerpselen op te eten.
