Cassiteriet
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Cassiteriet | |
|---|---|
 |
|
| Mineraal | |
| Chemische formule | SnO2 |
| Kristalvorm | Tetragonaal |
| Kleur | Bruin, bruinzwart, groen, grijs en kleurloos |
| Streepkleur | Bruinwit |
| Hardheid | 6 - 7 |
| Gemiddelde dichtheid | 6,9 kg/dm3 |
| Opaciteit | Doorzichtig, doorschijnend tot opaak |
| Splijting | [100] Perfect, [110] Matig |
| Kristaloptiek | |
| Overige eigenschappen | |
Het mineraal cassiteriet is een tin-oxide met de chemische formule SnO2.
Inhoud |
[bewerk] Eigenschappen
Het kleurloze, grijze, groene of bruin- tot bruinzwarte cassiteriet heeft een diamantglans, een bruinwitte streepkleur, een perfecte splijting volgens kristalvlak [100] en een onduidelijke volgens [110]. De gemiddelde dichtheid is 6,9 en de hardheid is 6 tot 7. Het kristalstelsel is tetragonaal en het mineraal is niet radioactief .
[bewerk] Naamgeving
De naam van het mineraal cassiteriet is afgeleid van het Griekse woord kassiteros, dat "tin" betekent.
[bewerk] Voorkomen
Cassiteriet is het meest algemende tin-oxide en komt vooral voor in granitische pegmatieten en alluviale afzettingen. De typelocatie is gelegen in Cornwall en Wales in het Verenigd Koninkrijk.
Geschiedenis De Feniciërs haalden het van de legendarische Kassiteriden, een eilandengroep waarmee mogelijk de Scilly Eilanden bedoeld werden, ten westen van Cornwall. De Feniciërs verhandelden dit mineraal door het hele Middellandse Zeegebied.
[bewerk] Zie ook
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden in de categorie Cassiterite van Wikimedia Commons. |
