Bruno Valkeniers
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bruno Valkeniers (Brussel, 13 juni 1955) is een Vlaams zakenman en partijvoorzitter van het Vlaams Belang.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Afkomstig uit Schepdaal verhuisde hij reeds op jonge leeftijd met zijn familie naar Antwerpen waar hij de klassieke humaniora volgde aan het St-Lievens College. Op universitair vlak behaalde hij een licentie in de Rechten aan de U.A. en een License spéciale en droit maritime et aérien aan de U.L.B. te Brussel. In 1980 werd hij commercieel directeur bij de Hesse-Noord Natie. Na een conflict met de nieuwe eigenaars ervan startte hij in 2002 zelf een maritiem consultingbedrijf Falconsult bvba.
Valkeniers is sinds zijn jeugd actief in de Vlaamse beweging. Hij was eerst actief binnen het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond, maar werd in 1976 mede-oprichter en bezieler van de Nationalistische Studentenvereniging met het tijdschrift Signaal. Hij is medestichter van de Internationale Serviceclub Marnixring en werd voorzitter van de afdeling Marnixring Antwerpen Hanze. In de periode 2005-2006 was hij voorzitter van het Algemeen Nederlands Zangverbond, de organisator van het Vlaams Nationaal Zangfeest. Verder was hij nog lid van de denkgroep In de Warande en bestuurslid van het Wies Moens-vormingsinstituut. Voorts is hij Rooms-katholiek en noemt hij zichzelf een sociaal-conservatief. Hij staat voor een conservatieve ethische lijn en stelde in dat kader het volgende: "met zijn wetgeving voor homoseksuelen heeft paars de abnorm gelijkgeschakeld met de norm". [1]. Tenslotte is hij ook een overtuigd separatist en verwerpt hij de multiculturele samenleving. Valkeniers staat aangeschreven als een ijverige studax die in debatten erg snedig uit de hoek kan komen.
[bewerk] Carrière bij Vlaams Blok en Vlaams Belang
In juni 2006 maakte hij zijn overstap naar de partijpolitiek bekend die hij door beroepsactiviteiten begin jaren '80 vaarwel zei. Hij liep voorop bij de stichting van het Vlaams Blok in 1978 na de afscheuring met de VU ingevolge het niet uitgevoerde Egmontpact. Hij trok in oktober 2006 de provincieraadslijst voor het VB in Antwerpen en stond op de voorlaatste plaats voor de gemeenteraad in Antwerpen. Hij behaalde 2.339 voorkeurstemmen voor de gemeenteraad en 25.649 voorkeurstemmen voor de provincieraad.
Bruno Valkeniers was ook een van de eerste binnen Vlaams Belang om een oproep te doen naar een Forza Flandria, een bundeling van alle Vlaams-nationale, conservatieve en rechts-liberale krachten in Vlaanderen.
Op de verkiezingsmeeting van het Vlaams Belang op 4 maart 2007 leek zijn tussenkomst op een verdoken sollicitatie voor het voorzitterschap van de partij. Begin 2008 werd duidelijk dat hij Frank Vanhecke als voorzitter opvolgt als consensuskandidaat. Daarmee is Valkeniers de derde voorzitter in het dertigjarig bestaan van het Vlaams Blok en het VB na de stichter-voorzitter voor het leven Karel Dillen en Frank Vanhecke.
Op 2 maart 2008 werd Valkeniers door 94,6 procent van de kaderleden van Vlaams Belang verkozen tot nieuwe partijvoorzitter. Hij volgde Frank Vanhecke op, die zich na 12 jaar aan het hoofd van Vlaams Belang geen kandidaat meer stelde voor het partijvoorzitterschap.[2]
Volgens de website van het tijdschrift Knack deed Valkeniers begin juni 2008 een voorstel naar de LDD om voor de komende regionale en Europese verkiezingen van 2009 de krachten te bundelen en een kartel te vormen. Het bureau van Lijst Dedecker heeft dit voorstel evenwel afgewezen. [3]
[bewerk] Privé
Bruno Valkeniers is gehuwd met Françoise Janssens en vader van 4 kinderen. Hij is daarbij een neef van de gewezen VU- en huidig Open VLD-politicus Jef Valkeniers.
