Jef Valkeniers
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jozef Maria Zacharias (Jef) Valkeniers (Schepdaal, 29 december 1932), ook bekend als Jef Lawijt, is een arts-neuropsychiater en een Vlaams politicus.
Valkeniers was parlementslid van 1974 tot 2003. Hij was in 1988 ook kort staatssecretaris voor het Brussels Gewest, toegevoegd aan de minister van het Brussels Gewest. Tenslotte was hij ook nog burgemeester van Schepdaal en Dilbeek. De politieke carrière van Jef Valkeniers speelde zich grotendeels af bij de Volksunie, maar wegens de te "linkse" politiek van die partij, stapte hij in 1993 over naar de VLD.
Jef Valkeniers had een voorliefde voor het "oude" Zuid-Afrika en militeerde in een aantal pro-"Afrikaanse" organisaties, zoals Protea, waarvan hij één van de stichters was. Valkeniers en "zijn" Protea lagen wel vaak onder vuur wegens hun standpunten ter ondersteuning van de Apartheid en hun pogingen om het VN-embargo te doorbreken. Hierin werd hij gesteund door de Zuid-Afrikaanse ereconsul in Antwerpen, Léon Rochtus, die de weinig flaterende bijnaam Zwarte Léon met zich droeg.
Zijn neef Bruno Valkeniers, door Jef Valkeniers in het nieuwsblad beschreven als het "zwarte schaap" van de familie, werd in juni 2006 lid van het Vlaams Belang.
Momenteel is Jef Valkeniers ondervoorzitter van de Belgisch Technische Coöperatie en bestuurslid van de NGO Volens.
[bewerk] Politieke loopbaan
- onbekend - 1976 : burgemeester van Schepdaal
- 1974 - 1985 : volksvertegenwoordiger
- 1985 - 1995 : senator
- 1988 : staatssecretaris voor het Brussels gewest
- 1995 - 2003 : volksvertegenwoordiger
- 1976 - onbekend : burgemeester van Dilbeek
- onbekend - : Ereburgemeester van Groot-Dilbeek
| Voorganger: Jan Bascour |
Staatssecretaris van het Brussels Gewest 1988-1989 |
Opvolger: eigen regering |
