Begrazing
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Begrazing is het gebruik om gronden, weilanden, natuurgebieden door zoogdieren te laten begrazen.
Inhoud |
[bewerk] Voordelen / doelen
Het belangrijkste voordeel van begrazing was vroeger dat het vee te eten kreeg en later opgegeten of verkocht kon worden. Tegenwoordig doet men het meer om het betreffende (natuur)gebied te veranderen. Begrazing veroorzaakt variatie in een gebied waardoor het aantrekkelijker wordt of blijft voor andere soorten.
[bewerk] Nadelen / consequenties
- Om het uitbreken van de dieren te voorkomen moet er degelijk hekwerk zijn.
- De begrazers zijn vaak niet geheel wild dus moeten regelmatig bekeken worden, bijvoorbeeld door dierenartsen.
- Zeker wanneer het gaat om natuurgebieden reageert het publiek reageert niet altijd even positief. Er gebeuren ook wel ongelukken doordat et publiek zich niet realiseert dat deze dieren soms erg wild kunnen zijn.
- Het laten overlijden door voedselgebrek en het laten liggen van de kadavers is omstreden. Het is wel de natuur, maar als er een hek omheen staat en er beheerders zijn lijkt het erg op een park, een dierentuin of een kinderboerderij en daar wordt dat niet toegestaan.
- Ook het jagen, slachten en verkopen van het vlees is omstreden en niet altijd toegestaan.
[bewerk] Gebruikte soorten
Hieronder volgt een (niet-volledige) opsomming van dieren die gebruikt kunnen worden voor begrazing. De resultaten verschillen per soort.
[bewerk] Hertachtigen
[bewerk] Paarden
[bewerk] Runderen
- Blonde d'Aquitaine
- Branderode
- Galloway
- Heckrund
- Schotse hooglander
