Dierentuin
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een dierentuin of zoo is een verzameling levende, oorspronkelijk wilde dieren, gehouden om het publiek de gelegenheid te geven deze te kunnen bekijken. Tegenwoordig wordt een dierentuin steeds vaker een "zoo" genoemd. De dierentuinen in Europa dienen volgens Europese wetgeving (de Europese Dierentuinrichtlijn) over een Dierentuinvergunning te beschikken.
Dierentuinen hebben het doel om met uitsterven bedreigde soorten te kunnen fokken en zo de soort te behouden en indien mogelijk weer in het wild uit te zetten. Om de negatieve gevolgen van inteelt te voorkomen, wordt er voor diersoorten een stamboek vastgelegd.
Ook studie van het gedrag van dieren vindt in dierentuinen plaats, hoewel dit natuurlijk maar zelden op zo'n manier kan gebeuren dat de wilde situatie perfect wordt nagebootst. Tegenwoordig leveren de dierentuinen wel sterke inspanningen om het verblijf zo natuurlijk mogelijk in te richten en indien mogelijk twee of meer diersoorten in éénzelfde verblijf onder te brengen.
Zowel met betrekking tot het fokken van dieren als met betrekking tot het onderzoek werken dierentuinen steeds meer samen. Gemeenschappelijk onderzoek bij Nederlandse dierentuinen vindt plaats via de vereniging Nationaal Onderzoek Dierentuinen. Samenwerking met betrekking tot het fokken vindt plaats via kweekgroepen en meer algemeen is er in Nederland samenwerking via de Nederlandse Vereniging van Dierentuinen (NVD) door de grotere dierentuinen en via Dier en Park door de kleinere dierentuinen.
De oudst bekende dierentuin is de Tiergarten Schönbrunn (1752). Wereldwijd zijn er circa 3.000 dierentuinen, waarvan circa 250 in Europa.
[bewerk] Zie ook
