Austeniet
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Stabiele kristalstructuren in staal | |
 |
|
|
ferriet ; perliet ; cementiet (Fe3C) ; austeniet ; ledeburiet; eutecticum ; smelt |
Austeniet is een structuur van staal (ijzer) waarbij de atomen volgens het kubisch vlakgecentreerde atoomrooster zijn gestapeld. Deze structuur komt bij ongelegeerde staalsoorten alleen voor boven een temperatuur van 727°C (gebied 05 op de figuur).
In austeniet kan maximaal 2.11% koolstof oplossen; deze maximale hoeveelheid koolstof kan alleen op een temperatuur van 1148°C worden opgelost.
Bij het afkoelen van austeniet met meer dan 0.02% koolstof tot onder 727°C ontstaat bij snelle afkoeling martensiet (in de orde van ca. 200-400 graden per seconde) en bij trage afkoeling perliet (staal) (een samenstelling bestaande uit ferriet en cementiet).
Austeniet is microscopisch slecht van ferriet te onderscheiden, maar ferriet vertoont ferrimagnetisme en austeniet is paramagnetisch, in de volksmond 'niet magnetisch'.
Austeniet bezit meer ductiliteit maar minder hardheid dan ferriet of martensiet. Dit volgt uit het kristalrooster.
Legeringselementen hebben een invloed. Nikkel stabiliseert austeniet. Chroom daarentegen stabiliseert ferriet of martensiet. Daarom bestaat roestvast staal niet enkel uit chroom, maar ook uit nikkel.
| IJzer en staal |
|---|
|
IJzer - Gietijzer - Smeedijzer - Welijzer - Verbindingen van ijzer |
