Arthur Verhaegen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Arthur Théodore Verhaegen (Brussel, 31 augustus 1847 - Elsene, 5 september 1917) was een Belgische architect en politicus voor de Katholieke Partij.

Verhaegen was een kleinzoon van vrijzinnige jurist Pierre-Théodore Verhaegen, stichter van de VUB, en werd ingenieur. Verhaegen vestigde zich als neogotisch architect en glasschilder in Gent en engageerde zich in de Sint-Lucasbeweging rond Jean-Baptiste Bethune, de promotor van deze historiserende stijl in België. Van 1875 tot 1895 zette hij het glazeniersatelier van Bethune voort. Hij verwierp faam als mede-ontwerper van het Groot Begijnhof te Sint-Amandsberg, de abdij van Affligem, de gebouwen van het Werk der Vlamingen te Parijs, de kapel voor de Dames van de Eeuwigdurende Aanbidding te Rome , de neogotische vleugel van het kasteel Verhaegen te Watermaal-Bosvoorde en te Merelbeke. Andere belangrijke realisaties waren de restauraties van kapittelkerk te Nijvel en Zinnik en van het Gerard de Duivelsteen te Gent. Oorspronkelijk fervent aanhanger van het ultramontanisme, evolueerde hij leter naar de christen-democratie. Hij werd gemeenteraadslid van Merelbeke (1883-1892), vervolgens als provincieraadslid (1891-1900), gedeputeerde in Oost-Vlaanderen (1892-1900) en volksvertegenwoordiger (1900-1917) voor de Katholieke Partij in het arrondissement Gent. Tijdens zijn leven al werd hij vooral met het sociaal-katholicisme en de christelijke arbeidersbeweging geïdentificeerd, wat nog versterkt werd met de publicatie van zijn memoires Vingt-cing années d'action sociale in 1911. Verhaegen engageerde zich in de maatschappelijke werken, zoals de Gentse Antisocialistische Werkliedenbond – een stedelijke federatie van katholieke volkswerken, waaronder de antisocialistische vakverenigingen - met de arbeiderskrant Het Volk (1891), die Verhaegen oprichtte. Tijdens de eerste wereldoorlog werd hij, omwille van verzetsactiviteiten, door de Duitsers veroordeeld tot twee jaar vestingstraf en overleed kort na zijn vervroegde vrijlating in 1917.

[bewerk] Literatuur

• Jan DE MAEYER, Arthur Verhaegen (1847-1917). De rode baron (Kadoc Studies, 18), Leuven, 1994, 696 p.
• Lieven SAERENS. Arthur Verhaegen (1847-1917). In ODIS - Database Intermediary Structures Flanders [online]. 18 juni 20032006-02-01]. Record no. 4733. Available from World Wide Web: <http://www.odis.be/>