Anna van Pruisen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Maria Anna van Pruisen (Berlijn, 17 maart 1836 - Frankfurt am Main, 12 juni 1918 was een Pruisische prinses.
Zij was de jongste dochter van prins Karel van Pruisen (een zoon van Frederik Willem III van Pruisen en diens vrouw Louise van Mecklenburg-Strelitz) en diens vrouw Marie van Saksen-Weimar-Eisenach.
Ze was even in beeld als toekomstige echtgenote van de Oostenrijkse keizer Frans Jozef I, die door middel van huwelijkspolitiek tevergeefs trachtte de banden met Pruisen aan te halen.[1] Anna trouwde evenwel op 26 mei 1853 met Frederik van Hessen-Kassel, die op dat moment al negen jaar weduwnaar was van Alexandra Nikolajevna van Rusland. Uit dit huwelijk kwamen de volgende kinderen voort:
- Frederik Willem (1854-1888)
- Elisabeth (1861-1955)
- Alexander Frederik (1863-1945)
- Frederik Karel (1868-1940), die gedurende twee maanden koning van Finland was.
- Marie-Polyxene (1872-1882)
- Sibylle Margriet (1877-1925)
Toen Anne zich, op zeer later leeftijd, bekeerde tot de Rooms Katholieke Kerk liet de Duitse keizer Wilhelm II haar weten: Das Haus Hohenzollern stösst Eure Königliche Hoheit aus und hat ihre Existenz vergessen.[2]
[bewerk] Noten
- ^ Brigitte Hamann, Elisabeth. Kaiserin wider Willen München, 1981, 1997, blz. 22
- ^ O. Lindeman, Vorstenschemering. De families, de onderlinge verhoudingen, de huwelijken, de paleizen en hoven en de val der Europese dynastieën met wat daaran voorafging en wat overbleef Zaltbommel, 1974. pag. 37
