Albertina (universiteit)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Russische Staatsuniversiteit Kant vroeger de Albertus Universität of kortweg Albertina is de universiteit van Kaliningrad het vroegere Koningsbergen. Deze werd gesticht in 1544 door Albrecht van Brandenburg-Ansbach (1490-1568) de laatste grootmeester van de Duitse Orde. Hij wilde hiermee een protestantse tegenhanger scheppen van de katholieke universiteit van Krakow in het kader van zijn steun aan de reformatie die toen in Europa zich uitbreidde. Al snel ontwikkelde de universiteit zich tot het intellectuele centrum van Oost-Pruisen. De bekendste geleerde die hier werkte was wellicht de filosoof Immanuel Kant. Ook geleerden en studenten uit het naburige Rusland kwamen hier werken en studeren zoals de latere tsaar Peter de Grote.
In de 19de eeuw ontwikkelde de universiteit zich tot een Europees centrum van de wiskunde waaraan belangrijke wiskundigen verbonden waren zoals David Hilbert en Theodor Kaluza.
In augustus 1944 vierde de Albertina, ondanks de toen woedende Tweede Wereldoorlog, haar 400 jarig bestaan. In augustus 1944 werden de universiteitsgebouwen, samen met de rest van Koningsbergen, bijna geheel verwoest door geallieerde bombardementen. Na de oorlog werd er een nieuwe maar nu Sovjet-Russische universiteit opgericht op de restanten van het universiteitsterrein: de Kaliningrad Staats Universiteit. Deze vermeed elke verwijzing naar de vroegere Albertina in het kader van de 'russificering' van het voormalige Oost-Pruisen. Na de opheffing van de Sovjet-Unie in 1991 werd deze universiteit toch steeds meer gezien als de voortzetting van de vroegere Albertina mede doordat ze op het terrein van de oude Albertina staat en de overgebleven vooroorlogse gebouwen nog steeds dienst doen. Ook heeft de universiteit de voor zover behouden gebleven archieven, collecties en wetenschappelijke bibliotheken van de Albertina in haar eigen collecties opgenomen.
In 2005, ter gelegenheid van het 750 jarig bestaan van Koningsbergen/Kaliningrad, werd de naam van de universiteit in aanwezigheid van de staatshoofden van (nu weer officieel) Rusland en het herenigde Duitsland, respectievelijk Vladimir Poetin en Gerhard Schröder, omgedoopt tot de Kant Russian State University, naar diens beroemdste rector Immanuel Kant. Op internet is de officiële domeinnaam van de universiteit ook een verwijzing naar de Albertina: www.albertina.ru.
[bewerk] Bekende professoren aan de Albertina (alfabetisch)
- Karl Ernst von Baer (1792−1876), Naturforscher
- Eduard Baumgarten (1898–1982), Philosoph und Soziologe
- Friedrich Wilhelm Bessel (1784–1846), Astronomie
- Adalbert Bezzenberger (1851–1922), Lithuanistik
- Peter von Bohlen (1796–1840), Orientalistik
- Levin Buchius, (1550−1613), Rechtsgelehrter
- Erich Caspar Historiker
- Heinrich Eduard Dirksen (1790–1868), Jura
- Heinrich Wilhelm Dove (1803–1879), Physiker
- Wilhelm Drumann, Historiker
- Johann Gottlieb Fichte (1762–1814), Philosophie
- Max Fleischmann 1872-1943, Jurist
- Ernst Forsthoff (1902-1974), Staatsrechtslehrer
- Rudolf Otto Franke (1862-1928), Orientalist
- Georg Gerullis (Jurgis Gerulis, 1888–1945), Theologe
- Helmuth von Glasenapp (1891–1963), Indologe
- Hans-Bernhard von Grünberg, Rektor
- Karl Gottfried Hagen (1749–1829, Zoologie, Botanik, Mineralogie, Physik und Chemie
- Christoph Hartknoch (1644–1687), Historiker
- Hermann von Helmholtz (1821-1894), Physiologe und Physiker
- Albert Hensel (1895-1933), Jura (Staatsrecht und Steuerrecht)
- Johann Friedrich Herbart (1776–1841), Pädagogik
- Johann Gottfried Herder (1744−1803), Dichter, Übersetzer, Theologe und Geschichts- und Kultur-Philosoph der Weimarer Klassik
- David Hilbert (1862–1943), Mathematik
- Ernst Theodor Amadeus Hoffman (E. T. A. Hoffmann)
- Karl Dietrich Hüllmann, Historiker
- Carl Gustav Jakob Jacobi (1804–1851), Mathematiker
- Immanuel Kant (1724–1804), Philosophie
- Gustav Robert Kirchhoff (1824–1887), Physiker
- Otto Koehler, (1889–1974), Zoologe und Verhaltensforscher
- Christian Jakob Kraus (1753–1807) Philosophie, Ökonomie
- Friedrich Kurschat (Kuršaitis), (1806–1884), Lithuanistik
- Abraomas Kulvietis (Culvensis, (1510–1545), Professor für die griechische und die hebräische Sprachen
- Karl Konrad Friedrich Wilhelm Lachmann Philologe
- Karl Ludwig Lehrs (1802–1878), Philologe
- Christian August Lobeck, Philologie
- Konrad Lorenz (1903–1989), Arzt, Nobelpreisträger
- Conrad Mel (Theologe)
- Matias Menius (1544–1601), Astronomie
- Christian Friedrich Mühlenbruch, Jura
- Cölestin Myslenta (1588-1653), Rektor, Theologie und Hebräische Sprache
- Georg Heinrich Ferdinand Nesselmann (1811–1881), Baltistik
- Carl Gottfried Neumann (1832−1925), Mathematiker
- Franz Ernst Neumann, Physiker
- Erich Przybyllok (1880-1954), Astronomie
- Stanislovas Rapalionis (Rapagelanus), (1485–1545), Dekan der Theologischen Fakultät
- Kurt Reidemeister, (1893–1971), Wiskundige
- Ludwig Rhesa (Liudvikas Gediminas Rėza)(1776–1840), Rektor
- Friedrich Julius Richelot (1808–1875), Mathematik
- Hans Rothfels (1891–1976), Historiker
- Georg Sabinus (1508–1560), Dichter und Gründungsrektor
- Reinhold Friedrich von Sahme (1682–1753), Rektor
- Carl Gustav Sanio (1832–1891), Botaniker
- Friedrich Wilhelm Schubert (1799–1868), Historiker
- August Friedrich Schweigger (1783−1821), Naturforscher
- Götz von Selle (1893-1956), letzter Rektor der deutschsprachigen Universität
- Johann Severin Vater, Sprachen und Baltistik
- Eduard Martin Sigismund von Simson (1810–1899), Jura
- Johannes Voigt, Historiker
- David Voit, evangelischer Theologe
- Hermann Wagner (1840-1929), Geographie
- Karl Ernst Wagner (1827–1871), Medizin
