Aichi D3A
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Aichi D3A | |
|---|---|
 |
|
|
|
|
| Rol: | Duikbommenwerper |
| Bemanning: | 2 |
|
|
|
| Gebruik: | Japan (1940-?) |
|
|
|
| Lengte: | 10,2m |
| Hoogte: | 3,85m |
| Spanwijdte: | 14,37m |
| Vleugeloppervlak: | 34,90m² |
|
|
|
| Leeggewicht: | 2408kg |
| Startgewicht: | 3650kg |
|
|
|
| Motor(en): | 1 x Mitubishi Kinsei 44 radiaalmotor |
| Vermogen: | 798kW |
|
|
|
| Topsnelheid: | 427 km/u |
| Actieradius: | 1472km |
| Dienstplafond: | 9300m |
|
|
|
| Boordgeschut: | 3x7,7 mm Type 97 machinegeweren |
| Bommen: | 1x 250 kg of 2x 60 kg |
|
|
|
De Aichi D3A, geallieerde codenaam Val, was een Japanse duikbommenwerper uit de Tweede Wereldoorlog dat in 1938 was ontworpen door Aichi. Het was in het begin van de oorlog het belangrijkste toestel dat vanaf vliegdekschepen kon worden gelanceerd en speelde daarom een belangrijke rol tijdens Pearl Harbor.
[bewerk] Ontwikkeling
De Aichi was bedoeld om de D1A dubbeldekkers van de Japanse luchtmacht te vervangen. Het ontwerp was gebaseerd op de Duitse He-70 met zijn ellipsvormige vleugels. De romp leek veel op de Zero, maar was veel stijver om de krachten te weerstaan tijdens duikvluchten. Het toestel vloog relatief langzaam, zodat het niet nodig was het landingsgestel intrekbaar te maken.
Het eerste prototype vloog in januari 1938 en de vliegeigenschappen vielen in eerste instantie tegen. Het motorvermogen was te laag en het toestel was instabiel tijdens ruime bochten. Ook de duikremmen vibreerden heftig wanneer de snelheid boven de 370 km/u kwam. Het ontwerp werd hieroop aangepast en werd als D3A1 besteld in december 1939.
Hun motoren waren Mitsubishi MK8 Kinsei 44 van 1000 pk. Hun bewapening waren twee 7,7-mm mitrailleurs plus 170 kg bommen (140 kg bij Pearl Harbor). De snelheid bedroeg 435 km p/u op 2500 m. Het plafond bedroeg 10.400 m. Actieradius 2030 km. Gewicht leeg 1325 kg en beladen 2010 kg. Hun spanwijdte was 15,54 m en 11,02 m lengte.
[bewerk] Operaties
In de eerste 10 maanden van de oorlog nam het toestel deel aan alle belangijke aanvallen vanaf vliegdekschepen. Ze brachten soms aanzienlijke schade aan de Amerikaanse kruisers en vliegdekschepen. Ook werden de toestellen vanwege hun wendbaarheid soms ingezet als jachtvliegtuigen.
Bij Pearl Harbor werd het slagschip USS Arizona door Aichi's getroffen. De vernietigende kracht van de bommenwerpers was voor andere oorlogschepen eveneens fataal. De Britse slagschepen HMS Repulse en HMS Prince of Wales volgden drie dagen later nabij Malakka.
Later, in de zeeslagen van de Koraalzee en bij Midway, vernielden ze de USS Lexington in de Koraalzee, die wat later zonk, en de USS Yorktown en de torpedojager USS Hammann.
Tegen de Amerikaanse Grumman F4F Wildcats en andere jagers waren ze niet opgewassen. Hun landingswielen bleven uitstaan en konden niet ingeklapt worden, zoals bij andere vliegtuigen. Daarmee was de Aichi ook wat afgeremd in zijn vlucht, door de blijvende uitgestoken wielen.
Na de introductie van de Yokosuka D4Y Suisei werden de D3A's ingezet op het land of kleinere vliegdekschepen en geleidelijk uitgerangeerd tot lesvliegtuig. In het laatste jaar van de oorlog werden de toestellen gebruikt voor kamikazemissies.
[bewerk] Externe link
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Aichi D3A op Wikimedia Commons.
|
