Նիկոլ Աղբալյան

Վիքիփեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Աղբալյան Նիկոլ Պողոսի (1873 - 1947) ― հասարակական-քաղաքական գործիչ, գրականագետ, մանկավարժ, ՀՀԴ կուսակցության անդամ։

[խմբագրել] Կենսագրություն

Ծնվել է 1873-ին, Թիֆլիսում, մահացել՝ 1947-ին, Բեյրութում։ Նախնական կրթությունը ստացել է Թիֆլիսի Ներսիսյան դպրոցում, այնուհետև՝ Գևորգյան ճեմարանում։ Ուսանել է Մոսկվայի, Լոզանի, Սորբոնի համալսարաններում։ Ուսուցչություն է արել Կաղզվանում, Շուշիում, Թիֆլիսում և այլուր։ Առաջին աշխարհամարտի սկզբից դարձել է Ազգային բյուրոյի, ապա՝ խորհրդի և կամավորական գնդերի կարգադրիչ անդամ, զբաղվել է հայ գաղթականների տեղափոխման հարցերով։ 1918-1920 եղել է ՀՀ խորհրդարանի անդամ, իսկ 1919-ին նշանակվել է լուսավորության և արվեստի նախարար։

Եղել է Վերնատան և Հայ գրողների ընկերության անդամ։ Աշխատակցել է «Մուրճ» ,«Հորիզոն», «Նոր Հոսանք», «Հանդես ամսօրյա» և այլ պարբերականների։ Հայաստանում խորհրդային իշխանություն հաստատվելուց հետո՝ 1921–ին, նախ բանտարկվել է, ապա Խորհրդային Հայաստանից տարագրվել է արտասահման։ 1930-ից ցկյանս բնակություն է հաստատել Բեյրութում և եղել է Նշան Փալանջյանի ճեմարանի տնօրենը։

Երևանում 1991–ից գործում է ՀՀԴ «Նիկոլ Աղբալյան» ուսանողական միությունը, Աղբալյանի անունով է կոչվել թիվ 19 միջնակարգ դպրոցը։

[խմբագրել] Աշխատություններ

• «Բանասէրի յուշագիրը» (1937-38)
• «Գրակամ քննադատական երկեր» (1959)
• «Սայաթ Նովայի հետ» (1966)
• «Պատմութիւն հայոց գրականութեան» (1944)
• «Ամբողջական երկեր» (1959-1970)