Gabriele d'Annunzio
Izvor: Wikipedija
Gabriele d'Annunzio, rođen pod imenom Gaetano Rapagnetta (Pescara, 12. ožujka 1863. – Gardone Riviera, 1. ožujka 1938.), talijanski pjesnik, dramaturg, političar.
Jedan je od značajnijih članova iredentističkog pokreta te duhovni vođa Benita Mussolinija
Sadržaj |
[uredi] Životopis
Gabriele d'Annunzio je bio podrijetlom iz Dalmacije . Rođen je u Pescari , pokrajina Abruzzo, kao sin bogatog zemljoposjednika i gradonačelnika grada čije je ime izvorno bilo Francesco Rapagnetta, a kojem je on poslije dodao d'Annunzio
[uredi] Politika
D'Annunzio se često prikazuje kao preteču i idejnog začetnika talijanskog fašizma. Njegova vlastita otvorena politička gledišta koja su izronila prilikom stvaranja Ustava Slobodne Države Rijeka (Carta del Carnaro ) kojeg je izradio u suradnji sa sindikalistom Alcesteom de Ambrisom. De Ambris je pripremio političku mrežu kojoj je d'Annunzio svoje pjesničke vještine.
De Ambris bijaše vođa skupine talijanskih pomoraca koji su podigli ustanak i stavili se u službu d'Annunzija sa svojim plovilima. Ustav je utemeljio korporativnu državu, sa devet korporacija koje su predstavljale različite gospodarske grane (radnici,poslodavci,stručnjaci) te desetu koja je trebal predstavljati "nadmoćna "ljudska bića (junake, pjesnike, proroke, nadljude). Carta je također proglasila glazbu kao jedan od temelja države. Većinu stvari vezanih za dimtatorsko vladanje koje je koristio Benito Mussolini je naučio od d'Annunzija:metode vladanja Rijekom, gospodarstvo i korporativna država; trikovi na pozornici, veliki i emotivni javni nacionalistički obredi,rimski pozdrav, retorička pitanja masi, sljedbenici u crnim košuljama, Arditi, sa svojim discipliniranim , okrutnim odgovorima na bilo kakve znakove neslaganja sa službenom vlasti.
D'Annunzio je po nekim idejama začetnik prakse prisilnog zatvaranja političkih protivnika , korištenje ricinusovog ulja i sličnih metoda u svrhu ponižavanja, onemogućavanja te katkad i ubijanja. Takva praksa je postala uobičajeno sredstvo djelovanja crnokošuljaša.
D'Annunzio je podržavao talijansku ekspanzionističku politiku te je između ostalog i pohvalio talijansku invaziju na Etiopiju
[uredi] Suparništvo sa Mussollinijem
[uredi] Djela
[uredi] Pripovjetke
- Terra vergine (1882)
- Le novelle della Pescara (1884-1886)
[uredi] Romani
- Il piacere (1889)
- Giovanni Episcopo (1891)
- L'innocente (1892)
- Il trionfo della morte (1894)
- Le vergini delle rocce (1895)
- Il fuoco (1900)
- Forse che sì forse che no (1910)
[uredi] Kazališna djela
- Sogno d'un mattino di primavera (1897)
- Sogno d'un tramonto d'autunno (1897)
- La Gloria (1899)
- Più che l'amore (1906)
- Le Chèvrefeuille (1910)
- Il ferro (1910)
- Le martyre de Saint Sébastien (1911)
- Parisina (1912)
- La Pisanelle (1913)
[uredi] Tragedije
- La città morta (1899)
- La Gioconda (1899)
- Francesca da Rimini (1902)
- L'Etiopia in fiamme (1904)
- La fiaccola sotto il moggio (1905)
- La nave (1908)
- Fedra (1909)
- La figlia di Iorio (1904)
[uredi] Vanjske poveznice
- www.gabrieledannunzio.net
- Gabriele D'annunzio
- Casa D'Annunzio
- La vita a fumetti
- D'Annunzio's museum "Il Vittoriale"
- IL VITTORIALE "La Cittadella del d'Annunzio"
- Per non dormire Eleganze notturne al Vittoriale
- Eleganze_notturne_al_Vittoriale
- Kronoligija njegove kratke vlasti nad Rijekom
- Decennale di Fiume
- Stamp Fiume
- Le Martyre de Saint Sebastien "Epistolario D'Annunzio Debussy"
- Le Martyre de Saint Sebastien "Ida Rubinstein"
- Gabriele D'Annunzio poems
Nedovršeni članak Gabriele d'Annunzio koji govori o političaru treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.
