સિંધૂ
વિકિપીડિયા થી
સિંધૂ નદી (સંસ્કૃત અને હિન્દી: सिन्धु; ઉર્દુ: سندھ સિંધ; સિંધી: سنڌو સિંધ; ફારસી: હિંદુ; પશ્તો: અબાસિન "નદીઓનો પિતા"; તિબેટન: સેંગે ચુ "સિંહ નદી"; ચાઇનીઝ: 印度 યીન્દુ; ગ્રીક: Ἰνδός ઇન્ડોસ[૧]) એ પાકિસ્તાનની મહત્વપૂર્ણ અને લાંબામાં લાંબી નદી છે અને ભારતીય ઉપખંડમાંની મહત્વપૂર્ણ નદીઓ માંની એક છે. તિબેટમાં માનસરોવર પાસેથી નીકળતી આ નદી જમ્મુ-કાશ્મીર, પાકિસ્તાનના ઉત્તર ભાગમાં પ્રવેશી દક્ષિણ તરફ વહેતી અરબી સમુદ્રમાં કરાચી બંદર પાસે ભળી જાય છે. આ નદીની લંબાઇ આશરે ૩૨૦૦ કિ.મી. છે. તેનો વ્યાપ ૪૫૦૦૦૦ ચોરસ માઇલ માં ફેલાયેલો છે. આ નદીમાં વાર્ષિક ૨૦૭ ઘન કિ.મી. જેટલો જલ-પ્રવાહ વહે છે. દુનિયાની ટોચપર હિમનદી માંથી નીકળતી આ નદી જંગલો, ખેતરોને પોષે છે અને દેશના પર્યાવરણમાં મહત્વનો ભાગ ભજવે છે. સિંધ પ્રદેશમાં સિંધુમાં ચેનાબ, રાવી, સતલજ, જેલમ, બિયાસ અને લુપ્ત થઇ ગયેલી સરસ્વતી મળે છે; આ પ્રદેશને સપ્તસિંધુનો પ્રદેશ ગણવામાં આવે છે. સપ્તસિંધુમાં બીજા વીસ જેટલા ફાંટા પડે છે.