Na Galipedia, a wikipedia en galego.
O Premio Nobel de Medicina é un premio atribuído anualmente pola Real Academia de Ciencias da Suecia que recompensa as persoas que se destaquen nas áreas de investigación da Medicina. É un dos premios internacionais de investigación científica instituídos en 1901 por Alfred Nobel, coñecidos como Premios Nobel.
- 2005 Robin Warren e Barry Marshall
- polo seu descubrimento da bacteria ‘‘Helicobacter pylori’‘ e o seu papel na enfermidade de úlcera de estómago e a gastrite
- 2004 Linda B. Buck e Richard Axel
- polos seus descubrimentos dos receptores odorantes e a organización do sistema olfativo
- 2003 Paul Lauterbur and Sir Peter Mansfield
- por invención e desenvolvemento da resonancia magnética nuclear
- 2002 Sydnei Brenner, H. Robert Horvitz, John E. Sulston
- pola súa investigación sobre o fenomeo do apoptose cos gusáns ‘‘C. elegans’‘
- 2001 Leland H. Hartwell, R. Timothy Hunt, Paul M. Nurse
- 2000 Arvide Carlsson, Paul Greengard, Eric R Kandel
- 1999 Günter Blobel
- descubrir que as proteínas teñen sinais intrínsecas que gobernan a súa transporte e situación na célula.
- 1998 Robert F. Furchgott, Louis J. Ignarro, Feride Murade
- polos seus traballos sobre o óxido nítrico
- 1997 Stanlei B. Prusiner
- Descubrimeinto do prión como partícula infecciosa proteica
- 1996 Peter C. Doherty, Rolf M. Zinkernagel
- Polos seus descubrimentos sobre a resposta inmunitaria das células fronte ao ataque de organismos infecciosos.
- 1995 Edward B. Lewis, Christiane Nüsslein-Volhard, Eric F. Wieschaus.
- 1994 Alfrede G. Xilman, Martin Rodbell
- 1993 Richard J. Roberts, Phillip A. Sharp
- polo seu traballo sobre os intróns, fragmentos de ADN que non ten nada que ver coa información xenética. Puderon describir que a información depositada nun xene non estaba disposta de froma continua, senón que se atopaba fraccionada
- 1992 Edmond H. Fischer, Edwin G. Krebs
- 1991 Erwin Neher, Bert Sakmann
- 1990 Joseph E. Murrai, E. Donnall Thomas
- 1989 J. Michael Bishop, Harold E. Varmus
- Cos seus achadegos puídose comprender a produción de tumores malignos a partir de cambios que se producen en xenes normais dunha célula, que non só son producidos por virus, senón que tamén poden ser producidos por radiacións, substancias químicas, etc...
- 1988 Sir James W. Black, Xertrude B. Elion, Xeorxe H. Hitchings
- 1987 Susumu Tonegawa
- Polo seu descubrimento do fundamento xenético da formación dunha ampla variedade de anticorpos
- 1986 Stanlei Cohen, Rita Levi-Montalcini
- 1985 Michael S. Brown, Joseph L. Goldstein
- 1984 Niels K. Jerne, Georges J.F. Köhler, César Milstein
- 1983 Barbara McClintock
- polo seu traballo cos transposóns.
- 1982 Sune K. Bergström, Bengt I. Samolsson, John R. Vane
- 1981 Roger W. Sperry, Davide H. Hubel, Torsten N. Wiesel
- 1980 Baruj Benacerraf, Jean Dausset, George D. Snell
- 1979 Allan M. Cormack, Godfrey N. Hounsfield
- 1978 Werner Arber, Daniel Nathans, Hamilton O. Smith
- 1977 Roger Guillemin, Andrew V. Schally, Rosalyn Sussman Yalow
- 1976 Baruch S. Blumberg, D. Carleton Gajdusek
- 1975 David Baltimore, Renato Dulbecco, Howard Martin Temin
- 1974 Albert Claude, Christian de Duve, George E. Palade
- 1973 Karl von Frisch, Konrad Lorenz, Nikolaas Tinbergen
- Polos seus traballos en Etoloxía: comportamiento e comunicación animal.
- 1972 Gerald M. Edelman, Rodney R. Porter
- 1971 Earl W. Sutherland, Jr.
- 1970 Sir Bernard Katz, Ulf von Euler, Julius Axelrod
- 1969 Max Delbrück, Alfred D. Hershey, Salvador E. Luria
- 1968 Robert W. Holley, Har Gobind Khorana, Marshall W. Nirenberg
- 1967 Ragnar Granit, Haldan Keffer Hartline, George Wald
- 1966 Peyton Rous, Charles Brenton Huggins
- 1965 François Jacob, André Lwoff, Jacques Monod
- 1964 Konrad Bloch, Feodor Lynen
- polos seus traballos sobre o metabolismo do colesterol
- 1963 Sir John Carew Eccles, Alan Lloyd Hodgkin, Andrew Fielding Huxley
- 1962 Francis Harry Compton Crick, James Dewey Watson, Maurice Hugh Frederick Wilkins
- 1961 Georg von Békésy
- 1960 Sir Frank Macfarlane Burnet, Peter Brian Medawar
- 1959 Severo Ochoa, Arthur Kornberg
- 1958 George Wells Beadle, Edward Lawrie Tatum, Joshua Lederberg
- 1957 Daniel Bovet
- Logra sintetizar o primeiro antihistamínico clinicamente disponíbel
- 1956 André Frédéric Cournand, Werner Forssmann, Dickinson W. Richards
- 1955 Axel Hugo Theodor Theorell
- polos seus traballos sobre os procesos bioquímicos das enzimas
- 1954 John Franklin Enders, Thomas Huckle Weller, Frederick Chapman Robbins
- 1953 Hans Adolf Krebs, Fritz Albert Lipmann
- descrición do Ciclo de Krebs
- 1952 Selman Abraham Waksman
- Descubrimento do antibiótico estreptomiciña
- 1951 Max Theiler
- polo desenvolvemento das primeiras vacinas efectivas para a febre amarela
- 1950 Edward Calvin Kendall, Tadeus Reichstein, Philip Showalter Hench
- 1949 Walter Rudolf Hess, Antonio Caetano De Abreu Freire Egas Moniz
- 1948 Paul Hermann Müller
- Polo seu descubrimento da alta eficacia do DDT como veneo de contacto en tratamento de artrópodos
- 1947 Carl Ferdinand Cori, Gerty Theresa, née Radnitz Cori, Bernardo Alberto Houssay
- 1946 Hermann Joseph Muller
- Autor de notábeis estudos acerca da acción dos raios X como produtores de mutacións e da acción das radiacións sobre células
- 1945 Sir Alexander Fleming, Ernst Boris Chain, Sir Howard Walter Florey
- 1944 Joseph Erlanger, Herbert Spencer Gasser
- 1943 Henrik Carl Peter Dam, Edward Adelbert Doisy
- polos seus traballos no descubrimento e función fisiolóxica da vitamina K.
- 1942 1/3 destinado ao Fondo Principal e 2/3 ao Fondo Especial desta sección do premio
- 1941 1/3 destinado ao Fondo Principal e 2/3 ao Fondo Especial desta sección do premio
- 1940 1/3 destinado ao Fondo Principal e 2/3 ao Fondo Especial desta sección do premio
- 1939 Gerhard Domagk
- 1938 Corneille Jean François Heymans
- 1937 Albert von Szent-Györgyi Nagyrapolt
- 1936 Sir Henry Hallett Dale, Otto Loewi
- 1935 Hans Spemann
- 1934 George Hoyt Whipple, George Richards Minot, William Parry Murphy
- 1933 Thomas Hunt Morgan
- 1932 Sir Charles Scott Sherrington, Edgar Douglas Adrian
- 1931 Otto Heinrich Warburg
- polas súas investigacións sobre o citocromo na respiración celular
- 1930 Karl Landsteiner
- por descubrimentos dos grupos sanguíneos
- 1929 Christiaan Eijkman, Sir Frederick Gowland Hopkins
- 1928 Charles Jules Henri Nicolle
- polas súas investigacións sobre o tifus.
- 1927 Julius Wagner-Jauregg
- 1926 Johannes Andreas Grib Fibiger
- polas súas investigacións sobre a hipotese inflamatoria na etiopatoxenia do cáncer
- 1924 Willem Einthoven
- Polo seu descubrimento do Electrocardiograma
- 1923 Frederick Grant Banting, John James Richard Macleode
- Por descubrir a insuliña
- 1922 Archibald Vivian Hill, Otto Fritz Meyerhof
- 1920 Schack August Steenberg Krogh
- por establecer o mecanismo que regula o intercambio gasoso na respiración e por descubrir a fisioloxía dos vasos capilares
- 1919 Jules Bordet
- polo achado dun factor bactericida presente no soiro do sangue dos mamíferos, coñecido como complemento
- 1918 - Destinado ao Fondo Especial desta sección do premio.
- 1917 - Destinado ao Fondo Especial desta sección do premio.
- 1916 - Destinado ao Fondo Especial desta sección do premio.
- 1915 - Destinado ao Fondo Especial desta sección do premio.
- 1914 Robert Bárány
- Polas súas investigacións sobre o aparelo vestíbular no oído interno
- 1913 Charlles Robert Richet
- Descubrir a anafilaxia
- 1912 Alexis Carrel
- traballos sobre sutura vascular e trasplante de vasos sanguíneos e órganos.
- 1911 Allvar Gullstrand
- polo seu traballo con respecto ás dioptrías do ollo
- 1910 Albrecht Kossel
- polas súas investigacións en bioloxía celular, especialmente proteínas e ácidos nucléicos.
- 1909 Emil Theodor Kocher
- polos seus traballos sobre a fisioloxía, patoloxía e cirurxía da glándula tiroides.
- 1908 Ilya Ilyich Mechnikov, Paul Ehrlich
- Polos seus estudos sobre sistema inmunitario
- 1907 Charlles Louis Alphonse Laveran
- Polas súas investigacións sobre as enfermidades causada por protozoos
- 1906 Camillo Golgi, Santiago Ramón y Cajal
- polas súas investigacións sobre sistema nervioso
- 1905 Robert Koch
- Descubrimento de causa de tuberculose
- 1904 Ivan Petrovich Pavlov
- 1903 Niels Ryberg Finsen
- Emprego da luz no tratamento do lupus vulgaris
- 1902 Ronald Ross
- Polas súas investigacións sobre a malaria
- 1901 Emil Adolf von Behring.
- Pola súa soroterapia para tratar a difteria
[editar] Véxase tamén
[editar] Ligazóns Externas
