Ganso sangano

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Ganso sangano

Reino:	Animalia
Filo:	Chordata
Clase:	Aves
Orde:	Anseriformes
Familia:	Anatidae
Xénero:	Branta

Nome científico

Branta leucopsis

Coñeza toda a Bioloxía en Wikispecies, o directorio dos seres vivos

O ganso sangano (Branta leucopsis), é unha das especies de gansos do xéro Branta , diferenciadas dos gansos do xénero Anser pola plumaxe maioritariamente negra.

[editar] Descrición

O ganso sangano é un ganso de tamaño medio, de entre 58 e 69 cm. de lonxitude e cun peso de entre 1,5 e 2 quilos. Ten a cabeza, o pescozo e a parte superior do peito negros. A cara é branca, o mesmo cá barriga. As alas e o lombo son de cor gris pratexada, con barras brancas e negras. Cando voan amosan a parte inferior das las de cor gris prata e unha mancha btanca en forma de V na base da cola. O peteiro é negro.

[editar] Distribución

É unha ave da zona paleártica. Diferéncianse tres poboacións segundo as respectivas áreas de cría:

As poboacións que se reproducen no leste de Gronlandia e pasan o inverno nas illas Hébridas e o oeste de Escocia e Irlanda.
As aves (uns 24.000 exemplares) que fan os niños en Spitzbergen e pasan o inverno na fronteira anglo-escocesa-
As que crían en colonias nas terras rusas de Novaya Zemlya, Kolgujev e a península de Kanin e pasan o inverno nos Países Baixos. Desta poboación derívanse os individuos que a partires dos anos 1970 comezaron a críar nas illas de Gotland e Öland no mar Báltico, en Estonia, Finlandia, Dinamarca, e Suecia, e, dende os anos 1990 en Schleswig-Holstein, Baixa Saxonia e os Países Baixos

Algunhas aves fuxidas de zoos crían tamén noutros países do norte de Europa, e algúns exemplares aparecen esporadicamente en Norteamérica.

[editar] Comportamento

Son aves migratorias que deixa as zonas árticas no inverno para desprazarse cara ó sur. As súas rutas migratorias non están fixadas xeneticamente, senón que se comunican entre os individuos de cada unha das poboacións..Fora da época de cortexo e de cría, viven en grandes bandos. Forman parellas moi estables, aínda que en caso de morte dun dos membros o sobrevivente procura outro. A época reprodutora comeza a finais de maio ou primeiros de xuño. Poñen de 4 a 6 ovos. Os polos rompen a casca despois de 24 ou 25 días de incubación.. En xeral, crían en colonias en acantilados que só poden ser acádaos voando. Isto, que permite a protección perante os depredadores, supón unha dificultade para as crías, que para buscar alimento teñen que deixarse caer da área do niño, o que, malia o seu pouco peso e as súas plumas, provoca unha alta mortalidade..

Bando durante a migración do outono

A miúdo os seus bandos mestúranse cos doutras especies de gansos. Cando voan emiten unha especie de "gek gek gek". A voz dos grandes bandos recorda de lonxe o ladrar dos cans.

[editar] Alimentación

Viven sobre todo de herbas curtas, especialmente as que medran en áreas salobres.

[editar] Status

Nos anos 1950 estiveron ameazados, pero dende entón as súas poboacións recuperáronse, e arestora calcúlanse nuns 440.000 individuos: É unha das especies incluída no Acordo para a conservación das aves acuáticas migratorias de África e Eurasia (AEWA).

[editar] Bibliografía

Black, Jeff, Jouke Prop & Kjell Larsson (2007): Wild Goose dilemma. - Branta press, Groningen.
Bergmann, Hans-Heiner, Helmut Kruckenberg & Volkhard Wille (2006): Wilde Gänse - Reisende zwischen Wildnis und Weideland, G. Braun Verlag, Karlsruhe
Madsen, J., G. Cracknell & Tony Fox (1999): Goose Populations of the Western Palearctic, Wetlands International, Wageningen.
Erich Rutschke: Wildgänse, Lebensweise - Schutz - Nutzung, Berlin: Parey, 1997