Rottige Meente
Ut Wikipedy
De Rottige Meente (ek Rottige Meenthe) is in natuerreservaat, op de grins fan Fryslân en Oerisel. It is yn de 19e ieu en 20e ieu ûntstien troch turfwinning. De namme betsjut wierskynlik "minne mienskiplike greide". It gebiet is ûnderdiel fan de ekologyske haadstruktuer en is Habitatrjochtlinegebiet. It is yn besit fan Steatsboskbehear.
Mei de Rottige Meente waard eartiids in folle lytser gebiet besuden Nijetrine oantsjutten. It wie gerslân fan minne kwaliteit. Om 1900 hinne begûn hjir de ûntginning, dy't oan de fyftiger jierren fuortset waard. Troch it weigraven fan it fean kaam it gebiet leger te lizzen, wêrtroch it oerbleaune leechfean drige te ferdroegjen.
Om de Grutte Fjoerflinter en de Jeropeeske otter te beskermjen waarden yn juny 1955 in pear persielen oankocht. Letter binne noch ferskate dielen folge, ek yn it ramt fan in ruilverkaveling. By it fyftichjierrich bestean yn 2005 hie it reservaat in totale oerflakte fan ûngefear 1000 ha. Petgaten en stripen herinnerje noch oan de turfwinning. It gebiet bestiet fierders út lytse stikjes greide, trilfeanen en feanmoasreidlannen. De seldsume Grienknolorchis is der te finen.
It gebiet leit tusken de rivierkes De Tsjonger en Linde en wurdt trochsnien troch De Scheene. It wurdt yn it westen begrinze troch de doarpen Munnikebuorren, Skerpenseel en Spangea. Midden yn it gebiet leit Nijetrine. Yn de jierren fyftich waard dwers troch de Rottige Meente in wei oanlein, fan Wolvegea nei Kuunder en de Noardeastpolder; de hjoeddeiske N 351 (Pieter Stuyvesantwei).
