گرشام شوئلم
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
گرشام شوئلم (در عبری: גרשם שלום) (متولد ۵ دسامبر ۱۸۹۷ در برلین - وفات ۲۱ فوریه ۱۹۸۲ در اورشلیم) فیلسوف و استاد عرفان کلیمی و پایه گذار نوین مطالعات کابالا بود. وی اولین استاد عرفان کلیمی در دانشگاه عبری اورشلیم بود.
گرشام شوئلم جایزه اسرائیل را در سال ۱۹۵۸ برای خدماتش به «تاریخ یهود» دریافت نمود.[۱] وی در سال ۱۹۵۸ به ریاست آکادمی علوم اسرائیل انتخاب شد.
شوئلم برای تحقیقات و نطق‌های گردآوری شده‌اش تحت نامهای «تمایلات عمده در عرفات کلیمی» (۱۹۴۱) و «صاباتای زیوی، موعود مرموز» (۱۹۷۳) به مشهوریت جهانی رسید. مجموعه گردآوری شده از سخنرانی‌ها و دست نوشته‌های وی تحت عنوان «درباره کابالا و سمبول‌هایش» که در سال (۱۹۶۵) منتشر شد، جانی تازه به مکتب کابالا داد. کتاب وی باعث معرفی جهانی و ترویج مکتب کابالا به غیر یهودیان شد.
[ویرایش] پاورقی
- ↑ برنده جایزه اسرائیل در سال ۱۹۵۸. وب‌گاه رسمی بنیاد جایزه اسرائیل (در تاریخ ۲۰۰۲). بازدید در تاریخ ۲۰۰۷/جون/۴.
[ویرایش] منابع
Wikipedia contributors, "Gershom Scholem," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Gershom_Scholem&oldid=150820454 (accessed August 12, 2007).
