نخل شیخیا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نخل شیخیا (مُؤه شیخیا)، منطقهای زراعتی است در جنوب دهستان کوخرد در بخش کوخرد شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده است. این منطقه در شمال تنب جعفرآباد و در بادیه جنوبی کوخرد واقع میباشد.
[ویرایش] محدوده نخل شيخيا
ازطرف شمال رودخانه مهران، از طرف جنوب تنب مؤه شيخيا، از طرف مغرب گلاله و ترارو، واز طرف مشرق به لدخه خاء و جعفرآباد محدود میشود.
[ویرایش] آثار
خانههای قدیمی حاج عبدالرحمان جعفری در آنجا قرار دارند.ایشان یکی از ملاکهای مشهور بز و گوسفند بودند در آن دوران. ایشان یکی از نوههای حاجی جعفر گَپ هستند. یک درخت کُور بسیار بزرگی وجود دارد که آن را " کور نَظَری " مینامند، گله بزرگ بز وگوسفند حاج عبدالرحمان درسایه این درخت پاگه میگرفتند. آثار خانههایی که از کاه وگِل و سنگ ساخته شده است در آنجا باقی مانده است، یک باب آب انبار برکه وچند خانه مسکونی دارد.
[ویرایش] منبع
- محمدیان، کوخری، محمد ، “ «به یاد کوخرد» “، ج2. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
- نگارهها از: يعقوب محمديان و محمد محمديان.
صحراها و کشتزارهای شهرستان بستک | |
او شیرینو | آودون علی | آودون غوچو | باغ زرد | بک احمد | بندری (کوخرد) | بنه دگه | بنگربیخ | برکه لاوردشتک | بشکرو | پاراو کوخرد | پشتخه خرتل | پشتخه باپیر | پشتخه بست گز | پشتخه مرخاو | پشتخه چتی | پشتخه دیوونی | پشتخه کنار | پشتخه مـد کمدین | پشتخه پاراو | پشتخه شاه حسینی | پشتخه مدی آباد | پشتخه جابر | پشتخه | ترارو | تونه مصلی | تال مد اودلی | تنب هنگ | جعفرآباد | چاه چرخ گاوی | خورنساء | خادون | درواه چان | دره بست گز | دره کنخور | سنگ نازبن | شمهسارا | على شاهى | صحرای خلوص | کاد ممدی | کل کادی | گری امبرو | گُلاله | لدخه خاء | لاور کالون | لاور میستان | لاورفقیه | لمبیر ملکی | مزاجان | ناخهری | نید | نخل شیخیا | نخل مهدلی | |