منچستریونایتد (باشگاه فوتبال)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| منچستر یونایتد | |||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
| لقب | شیاطین سرخ | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| تأسیس | کارگران راه‌آهن در سال ۱۸۷۸ با نام نیوتون هیث | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| ورزشگاه | الدترافورد | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| گنجایش | ۷۶٬۲۱۲ | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| مدیریت | ژول و آورام گلیزر | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| مربی | سر الکس فرگوسن | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| لیگ | لیگ برتر انگلیس | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| ۲۰۰۷ - ۲۰۰۶ | اوّل | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
منچستر یونایتد یکی از باشگاههای فوتبال حرفه‌ای لیگ برتر انگلیس است . این باشگاه دارای استادیومی اختصاصی به نام الدترافورد با ظرفیت 76.500 نفر در حومه‌ی شهر منچستر است كه بعد از ويمبلی بزرگ‌ترين استادیوم بریتانیا محسوب می‌گردد . بنا بر گفته سر بابی چارلتون به این ورزشگاه « تئاتر رویاها » نیز می‌گویند .
امروزه اين باشگاه با داشتن حدود هفتاد و دو میلیون هوادار در تمام دنیا ، پر طرفدارترین تیم در جهان است[نیازمند منبع]. این تیم پرافتخارترین تیم لیگ فوتبال بریتانیا نیز هست که در طی بیست سال از سال ۱۹۸۶ توانسته ۱۸ بار عنوان قهرمانی مسابقات مختلف را کسب کند . منچستر یونایتد اولین قهرمانی جام باشگاههای اروپا را با پیروزی ۴ بر ۱ در برابر بنفیکا در سال ۱۹۶۸ کسب کرد . همچنین این باشگاه با قهرمانی در ۱۱ جام حذفی انگلستان ، پرافتخارترین تیم در این زمینه می‌باشد .
از سال ۱۹۹۰ باشگاه منچستر یونایتد یکی از ثروتمند ترین باشگاههای دنیا است و تا به امروز که در رتبه دوم ثروتمندترین باشگاه‌ها قرار دارد ، دچار لغزش نشده است[نیازمند منبع].
از نوامبر ۱۹۸۶ تاکنون ، مربی مشهور اسکاتلندی ، سر الکس فرگوسن ، سکان هدایت تیم را در دست دارد . گری نویل نیز بعد از خداحافظی روی کین از فوتبال در سال ۲۰۰۵ ، کاپیتانی تیم شیاطین سرخ را بر عهده گرفته‌است .
فهرست مندرجات |
[ویرایش] تاریخچه
[ویرایش] مقدمه
شهر منچستر با داشتن موقعيت قوی تجاری واستاديوم بزرگی چون الدترافورد، تا به حال با موفقیت ميزبان بازی‌های عمده‌ای بوده كه آخرين بار آن بازی نهایی ليگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۰۲-۲۰۰۳ بين تيم‌های يوونتوس و ميلان بود. با اين حال نبايد توفيق منچستر را از لحاظ فوتبال تنها به اين استاديوم اختصاص داد و بايد عواملی چون باشگاههای حرفه‌ای كه بالغ بر ۸ تيم است را به آن اضافه كرد . البته موفقيت اين شهر تجاری تنها به خاطر فوتبال نيست ، بلكه بايد عواملی ديگر چون انقلاب صنعتی كه از منچستر شهری مدرن خصوصاً در صنعت نساجی ساخت را در آن سهيم كرد. از لحاظ منابع تفريحی و ورزشی، منچستر بعد از دوران تجدد تقريباً به شهری كامل بدل شده‌است .
[ویرایش] منچستر یونایتد در گذر زمان
این باشگاه در سال ۱۸۷۸ توسط موسسه لانکاشایر و یورک شایر متعلق به کارکنان راه‌آهن تأسیس شد. در سال ۱۸۸۵ تیم فوتبال حرفه‌ای را بنیان نهاد و در سال ۱۹۰۲ به همین نام شناخته شد. این باشگاه از آن مردان عادی جامعه بود؛ افرادی که در شرکت راه‌آهن یا کارخانه‌های ذغال سنگ کار می‌کردند و برای تفریح به این باشگاه می‌آمدند و عضو آن بودند .
اعضای این باشگاه در سال ۱۸۸۶ اولین افتخار خود را کسب کردند. آنها توانستند جامی که خود آن را ترتیب داده بودند را دریافت کنند. نام این جام « سنیور کاپ منچستر» بود که برای شرکت در آن مسابفات، مسئولان شرط سنی قائل نشدند و به همین دلیل بازیکنان قدیمی باشگاه نیز در آن بازی کردند! با كار و تلاش فراوان، تيم در سال ۱۸۹۲ به ليگ انگليس ملحق گردید ولی در سال ۱۹۰۲ آنها با بدشانسی مواجه و ورشکسته شدند . پس از ورشکستگی باشگاه، فردی به نام هری استافورد آن را خرید و روی باشگاه و تیم سرمایه‌گذاری کرد.
در سال ۱۹۰۳ به طور رسمی اولین مربی برای باشگاه استخدام شد. او ارنست ماگنل نام داشت و تحت نظارت او روز به روز بر کیفیت بازی منچستری‌ها افزوده می‌شد. آنها راه ترقی را خوب پیدا کرده بودند. یکی از خریدهای آن روزهای منچستر بیلی مردیت بود که یکی از بهترین‌های آن زمان فوتبال بود. آنها توانستند با مردیت اولین عنوان قهرمانی رسمی خود را در لیگ انگلستان که به تازگی حرفه‌ای شده بود جشن بگیرند. باشگاه منچستر در سال ۱۹۱۰ از مکان اصلی خود واقع در خیابان بانک، به محله ی ترافورد منتقل شد.
[ویرایش] شیاطین سرخ
تيم فعلی منچستر یونایتد حاصل تلاش سخت مربیان در طول بیش از چهار دهه‌است. در سال ۱۹۵۸ طی حادثه‌ای غم‌انگيز بيشتر شاگردان مربی موفق تیم -بازبی- بر اثر سانحه هوايی كشته شدند. پس از این سانحه، بازبی با مدیریت صحیح و با استفاده از بازماندگان تيم و نفرات جدید موفق شد تیم خود را از نو بسازد و عامل قهرمانی غرورانگيز اين تيم در مسابقات جام قهرمان اروپا در فصل ۶۸-۱۹۶۷ شود. اين افتخاری بود كه بازبی به‌عنوان اولين انگليسی موفق به انجام آن شد. آنها بار ديگر توانستند اين افتخار را در زمان سر الكس فرگوسن در سال ۱۹۹۹ و در يك فينال سخت و به ياد ماندنی تكرار كنند و تيمشان را صاحب دومين افتخار اروپايی كنند. در آن زمان منچستر یونایتد در وقتهای تلف شده نيمه دوم و در شرايطی كه هيچ اميدی به پيروزی نداشت، توانست دو گل زيبا را وارد دروازه رقیب خود بایرن مونیخ کند. آنها با اين كار علاوه بر اينكه موفق شدند خود را به يك افتخار بزرگ برسانند، برای فرگوسن با تجربه نيز ارزش و اعتبار تازه‌ای خريدند و او توانست به شهرتی جهانی دست یابد و اسطوره‌ی گذشته تيم را دوباره بازسازی کند.
[ویرایش] اسطوره‌های سرخ‌پوش
از جمله اسطوره‌های اين تيم میتوان به سر بابی چارلتون، جرج بست، پيتر اشمايكل، برايان رابسون، ديويد بكهام، دنیس لاو، اوله گانر سولسشیر، دانکن ادوارد، اريك كانتونا و در رأس همه آنان سر مت بازبی و سر الكس فرگوسن اشاره نمود. بازی سازی این تیم پس از رفتن دیوید بکهام برعهده‌ی روی کین و پس از او هم بر عهده‌ی رایان گیگز، هافبک باتجربه ی ولزی این تیم قرار گرفت. اکنون چندی از این اسطوره‌ها را معرفی می‌کنیم:
:: سر الكس فرگوسن
اينک رهبری تيم را سر الكس فرگوسن که اسكاتلندی است، بر عهده دارد كه بیش از ۲۰ سال در اين سمت مشغول به كار است و منچستر یونایتد را به يكی از بهترين تيم‌های جهان فوتبال مبدل ساخته و همواره با استفاده از بازيكنان جوان كه از تيم‌های پايه‌ای باشگاه انتخاب و به كار گرفته‌است، قهرمانی‌های زيادی را برای منچستر به ارمغان آورده‌است و خود را در زمره بهترين مربيان جهان قرار داده‌است. بیشتر فتخارات منچستر یونایتد را طرفداران این تیم مدیون او می‌دانند.
:: اریک کانتونا
از اریک کانتونای فرانسوی به عنوان بهترین و محبوب ترین بازیکن تاریخ باشگاه شیاطین سرخ نام برده می‌شود، چرا که با بازی‌های زیبا و تماشاگر پسند خود حتی چندی پیش به عنوان بهترین بازیکن تاریخ لیگ برتر نیز انتخاب شد.
کانتونا با چهره مصمم و بازی فوق العاده‌اش و به خصوص حرکات غیر معمولی و شادی‌های پس از گل‌اش جایگاه خاصی در میان طرفداران منچستر یونایتد دارد. اریک کانتونا در سال ۱۹۹۳ به جمع شیاطین سرخ پیوست و در همین سال با این تیم توانست به انتظار ۲۶ ساله طرفداران منچستر یونایتد پایان دهد و به قهرمانی لیگ برتر دست یابد .
:: رایان گیگز
ولزی محبوب اُلدترافورد که به عنوان یکی از کلاسیک ترین هافبک‌های چپ پای جهان شناخته می‌شود فوتبال را با منچستر یونایتد آغاز کرده و ۱۶ سال است که پیراهن سرخ شیاطین سرخ را می‌پوشد. گیگز با ۹ قهرمانی در لیگ برتر افتخار بزرگی را برای خود و منچستر یونایتد رقم زده‌است.
گیگز در فصل گذشته توانست به رکورد ۵۰۰ بازی برای منچستر یونایتد دست یابد و با توجه به تمدید ۳ ساله قراردادش میتوان انتظار به جای گذاشتن یک رکورد جاودانه از سوی او را داشت .
رایان گیگز که هم اکنون به عنوان یکی از محبوب‌ترین بازیکن اُلدترافورد شناخته می‌شود، در سال ۲۰۰۰ هنگامی که با پیشنهاد چند میلیون دلاری باشگاه لاتزیو رویرو شد بنابر درخواست خود و همامنگی با مسئولان منچستر یونایتد قرارداد خود را تمدید کرد تا وفاداری‌اش را به شیاطین سرخ ثابت کند.
از جمله طرفداران رایان گیگز میتوان از «موراتی» مالک باشگاه اینتر میلان نام برد که در طول ۳ سال تمام تلاش خود را برای انتقال گیگز به سن سیرو انجام داد که هیچ وقت به نتیجه نرسید . در اواسط فصل گذشته و در آستانه سال نو میلادی، موراتی اعلام کرد که «رایان گیگز را به عنوان هدیه کریسمس برای هواداران اینتر به جمع آبی پوشان اضافه خواهم کرد»، این وعده موراتی هیچ وقت تحقق نیافت اما با این وعده موراتی میتوان بیشتر به ارزش رایان گیگز پی برد.
:: جرج بست
بازیکنی اهل کشور ایرلند شمالی که یکی از اسطوره‌های تاریخ باشگاه شیاطین سرخ به حساب می‌آید. تمام افتخارات جرج بست فقط در رده باشگاهی و با پیراهن منچستر یونایتد بود ، وی بارها با پیشنهاد انگلیسی‌ها برای پوشیدن پیراهن تیم ملی انگلیس مواجه شد ولی هیچ وقت حاضر نشد ملیت خود را تغییر دهد. جرج بست به دلیل مصرف بی رویه مشروبات الکلی خیلی زود مجبور به خداحافظی از میادین فوتبال شد و در سال ۲۰۰۶ سر انجام به دلیل بیماری، جان خود را از دست داد.
پس از فوت وی باشگاه منچستر یونایتد یک بازی دوستانه را در الدترافورد برگزار کرد و تمامی درآمد حاصل از این بازی را به خانواده بست تقدیم کرد. در این بازی تماشاگران حاضر در ورزشگاه پوسترهایی با عکس جرج بست در دست داشتند که روی آنها نوشته شده بود:
Best The Best
[ویرایش] بازیکنان شیاطین سرخ
[ویرایش] ترکیب تیم نخست
این ترکیب در تاریخ 26 ژانویه 2008 نوشته شده‌است و مطابق با منبع اصلی وب سایت باشگاه می‌باشد .
|
|
بازیکنان قرضی
|
[ویرایش] کاپیتان‌های باشگاه
| تاریخ | نام بازیکن | یادداشت |
|---|---|---|
| ۱۸۷۸–۱۸۹۶ | ناشناس | |
| ۱۸۹۶–۱۹۰۳ | هری استافورد | کاپیتان تیم نیوتون هیث و به طور کلی اولین کاپیتان تیم منچستر یونایتد |
| ۱۹۰۳–۱۹۰۴ | ناشناس | |
| ۱۹۰۴–۱۹۰۷ | جک پدیه | |
| ۱۹۰۷–۱۹۱۳ | چارلی رابرتز | |
| ۱۹۱۳–۱۹۱۹ | جرج استیسی | |
| ۱۹۱۹–۱۹۲۲ | جرج هانتر | |
| ۱۹۲۲–۱۹۲۸ | فرانک بارسون | |
| ۱۹۲۸–۱۹۳۲ | جک ویلسون | |
| ۱۹۳۲–۱۹۳۶ | هاف مک لناهان | |
| ۱۹۳۶–۱۹۳۹ | جیمی براون | |
| ۱۹۳۹–۱۹۴۶ | هیچکس | هیچ مسابقه فوتبالی در طول این سال‌ها که همزمان با جنگ جهانی دوم بود ، برگزار نشد |
| ۱۹۴۶–۱۹۵۳ | جانی کری | او اولین کاپیتان تیم است که متولد کشوری خارج از پادشاهی متحد است |
| ۱۹۵۳–۱۹۵۴ | آلنبی چیلتون | پس از بازنشستگی جانی کری به مدت یکسال کاپیتان تیم بود |
| ۱۹۵۴–۱۹۵۸ | راجر بیرن | در حادثه سال ۱۹۵۸ مونیخ کشته شد |
| ۱۹۵۸–۱۹۶۲ | بیل فولکس | |
| ۱۹۶۲-۱۹۶۷ | نوئل کانت ول | |
| ۱۹۶۷–۱۹۷۳ | بابی چارلتون | |
| ۱۹۷۳–۱۹۷۹ | مارتین بوچان | |
| ۱۹۷۹–۱۹۸۲ | سامی مکلروی | |
| ۱۹۸۲–۱۹۹۴ | برایان رابسون | او دارای بلندترین سابقه کاپیتانی در تاریخ باشگاه است |
| ۱۹۹۴–۱۹۹۶ | استیو بروس | او از سال ۹۱ تا ۹۴ کاپیتان دوم تیم نیز بوده‌است |
| ۱۹۹۶–۱۹۹۷ | اریک کانتونا | اولین کاپیتان منچستر که نه از پادشاهی متحد بود و نه از ایرلند |
| ۱۹۹۷–۲۰۰۵ | روی کین | بیشترین جام‌ها را نسبت به سایر کاپیتان‌ها از آن خود کرد |
| ۲۰۰۵- | گری نویل | اولین کاپیتان منچستر که پس از راجر بیرن در منچستر به دنیا آمده‌است |
[ویرایش] رکوردهای بازیکنان
تا تاریخ ۱۰ فبریه ۲۰۰۸ اطلاعات زیر منطبق بر وب سایت رسمی باشگاه به دست آمده‌اند . بازیکنانی که به صورت درشت نوشته شده‌اند ، هنوز در باشگاه بازی می‌کنند .
بیشترین تجربه بازی
| # | نام بازیکن | سالهای حضور | تجربه بازی | تعداد گل‌ها |
|---|---|---|---|---|
| ۱ | رایان گیگز | ۱۹۹۱ – | ۷۵۹ | ۱۴۴ |
| ۲ | سر بابی چارلتون | ۱۹۵۶ – ۱۹۷۳ | ۷۵8 | ۲۴۹ |
| ۳ | بیل فولکس | ۱۹۵۲ – ۱۹۷۰ | ۶۸۸ | ۹ |
| ۴ | پاول اسکولز | ۱۹۹۴ – | ۵۵۲ | ۱۳۸ |
| ۵ | گری نویل | ۱۹۹۲ – | ۵۴۰ | ۷ |
| ۶ | الکس استفانی | ۱۹۶۶ – ۱۹۷۸ | ۵۳۹ | ۲ |
| ۷ | تونی دان | ۱۹۶۰ – ۱۹۷۳ | ۵۳۵ | ۲ |
| ۸ | دنیس ایروین | ۱۹۹۰ – ۲۰۰۲ | ۵۲۹ | ۳۳ |
| ۹ | جو اسپنس | ۱۹۱۹ – ۱۹۳۳ | ۵۱۰ | ۱۶۸ |
| ۱۰ | آرتور آلبیستون | ۱۹۷۴ – ۱۹۸۸ | ۴۸۵ | ۷ |
بیشترین تعداد گل زده
| # | نام بازیکن | سالهای حضور | تجربه بازی | تعداد گل‌ها | تعداد گل در هر بازی |
|---|---|---|---|---|---|
| ۱ | سر بابی چارلتون | ۱۹۵۶ – ۱۹۷۳ | ۷۵۹ | ۲۴۹ | ۰٫۳۲۸ |
| ۲ | دنیس لاو | ۱۹۶۲ – ۱۹۷۳ | ۴۰۴ | ۲۳۷ | ۰٫۵۸۷ |
| ۳ | جک رولی | ۱۹۳۷ – ۱۹۵۵ | ۴۲۴ | ۲۱۱ | ۰٫۴۹۸ |
| ۴ | دنیس وایولت | ۱۹۳۷ – ۱۹۵۵ | ۲۹۳ | ۱۷۹ | ۰٫۶۱۱ |
| ۴ | جرج بست | ۱۹۶۳ – ۱۹۷۴ | ۴۷۰ | ۱۷۹ | ۰٫۳۸۱ |
| ۶ | جو اسپنس | ۱۹۱۹ – ۱۹۳۳ | ۵۱۰ | ۱۶۸ | ۰٫۳۲۹ |
| ۷ | مارک هافس | ۱۹۸۳ – ۱۹۹۵ | ۴۶۷ | ۱۶۳ | ۰٫۳۴۹ |
| ۸ | رود ون نیستلروی | ۲۰۰۱ – ۲۰۰۶ | ۲۱۹ | ۱۵۰ | ۰٫۶۸۵ |
| ۹ | استن پرسون | ۱۹۳۷ – ۱۹۵۴ | ۳۴۳ | ۱۶۸ | ۰٫۴۳۱ |
| ۱۰ | دیوید هرد | ۱۹۶۱ – ۱۹۶۸ | ۲۶۵ | ۱۴۵ | ۰٫۵۴۷ |
بهترین بازیکن اروپایی سال
بازیکنانی که در ادامه نام آنها را مشاهده می‌کنید برنده توپ طلای اروپا شده‌اند که در تیم منچستر بازی می‌کردند :
دنیس لاو - ۱۹۶۴
بابی چارلتون - ۱۹۶۶
جرج بست - ۱۹۶۸
[ویرایش] افتخارات منچستر یونایتد
قهرمانی در لیگ دسته اول و لیگ برتر انگلستان : ۱۹۰۸، ۱۹۱۱، ۱۹۵۲، ۱۹۵۶، ۱۹۵۷، ۱۹۶۵، ۱۹۶۷، ۱۹۹۳، ۱۹۹۴، ۱۹۹۶، ۱۹۹۷، ۱۹۹۹، ۲۰۰۰، ۲۰۰۱، ۲۰۰۳ و ۲۰۰۷
قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا : ۱۹۶۸ و ۱۹۹۹و۲۰۰۷
قهرمانی در جام باشگاههای جهان : ۱۹۹۹
قهرمانی در لیگ حذفی انگلستان : ۱۹۰۹، ۱۹۴۸، ۱۹۶۳، ۱۹۷۷، ۱۹۸۳، ۱۹۸۵، ۱۹۹۰، ۱۹۹۴، ۱۹۹۶، ۱۹۹۹ و ۲۰۰۴
قهرمانی در جام اتحادیه انگلستان : ۱۹۹۲ و ۲۰۰۶
قهرمانی در جام خیریه انگلستان : ۱۹۰۸، ۱۹۱۱، ۱۹۵۲، ۱۹۵۶، ۱۹۵۷، ۱۹۶۵، ۱۹۶۷، ۱۹۷۷، ۱۹۸۳، ۱۹۹۰، ۱۹۹۳، ۱۹۹۴، ۱۹۹۶، ۱۹۹۷، ۲۰۰۳ و ۲۰۰۷
قهرمانی در سوپرجام اروپا : ۱۹۹۱
قهرمانی در جام در جام اروپا : ۱۹۹۱
[ویرایش] ورزشگاه الدترافورد
| الدترافورد | |
|---|---|
| تئاتر رویا ها | |
 |
|
| محل | خیابان سر مت بازبی, الدترافورد, منچستر کبیر, |
| تاریخ شروع ساخت | 1909 |
| تاریخ بازگشایی | 1910 |
| مالک | منچستر یونایتد |
| گرداننده | منچستر یونایتد |
| هزینه ساخت | £90,000 (1909) |
| طراح | آرچیبالد لیچ (1909) |
| مستأجر ها | منچستر یونایتد
(1910- اکنون) |
| گنجایش | 76،212 |
الدترافورد یکی از مشهورترین و بزرگ‌ترین ورزشگاه‌های فوتبال در بریتانیا و جهان است . در اوضاع و احوالی که بسیاری از باشگاه‌ها از ورزشگاه‌های قدیمی خود به محل‌هایی جدید نقل مکان می‌کنند ، منچستر الدترافورد را حفظ می‌کند و به جای رفتن به جایی دیگر همان ورزشگاه قدیمی را توسعه می‌دهد .
بابی چارلتون اسطوره‌ی فوتبال انگلستان این ورزشگاه را « تئاتر رویاها » نامیده‌است .
« زیباترین و بهترین در نوع خود . فوق‌العاده‌ترین ورزشگاهی که تابه حال دیده‌ام . این ورزشگاه در دنیا نظیر ندارد و افتخار شهر منچستر است . اینجا خانه‌ی تیمی است که در آن می‌تواند شگفتی بیافریند و ... » این جملات نویسنده‌ی یکی از روزنامه‌های منچستر در روز پس از افتتاح ورزشگاه در سال ۱۹۱۰ است .
ورزشگاه الدترافورد حدود یک قرن عمر دارد . پیش از آن تیم منچستر ورزشگاهی کوچک و قدیمی داشت و الدترافورد به عنوان خانه‌ی جدید باشگاه در غرب شهر منچستر بنا شد . الدترافورد در آن دوران با هزینه‌ای معادل ۶۰ هزار پوند ساخته شد که در زمان خود رقمی سرسام آور بود . آرچینا لیچ مهندس معروف اسکاتلندی طراح این ورزشگاه بود . او ورزشگاه‌های معروف وایت هارت لین در شمال شهر لندن و همدن پارک در شهر گلاسگو را نیز طراحی کرده‌است . الدترافورد در سالهای ۱۹۱۱ و ۱۹۱۵ فینال جام حذفی انگلیس را برگزار کرد و در سال ۱۹۲۰ پذیرای بیشترین تماشاگر در بازی منچستر یونایتد مقابل آستون ویلا بود .
در جنگ جهانی دوم الدترافورد در بمباران نیروی هوایی آلمان بشدت آسیب دید و تیم منچستریونایتد از ۱۹۴۶ تا ۱۹۴۹ بازی‌های خود را در ورزشگاه مین رود باشگاه منچستر سیتی برگزار می‌کرد . برای جام جهانی ۱۹۶۶ ورزشگاه الدترافورد بازسازی شد و بازی مجدد فینال جام حذفی سال ۱۹۷۰ بین چلسی و لیدز یونایتد در این ورزشگاه برگزار گردید .
الدترافورد اولین ورزشگاه انگلیس در دهه ۱۹۷۰ به حساب می‌آید که در آن حصار نصب کردند تا تماشاگران متعصب خشمگین نتوانند به زمین مسابقه حمله کنند .
[ویرایش] توسعه جایگاه‌ها تا دهه ۸۰
دردهه‌های ۶۰ و ۷۰ و ۸۰ بیش از ۵۸ هزار نفر می‌توانستند در ورزشگاه قرار بگیرند و به تماشای مسابقه بپردازند . اما با نصب کامل صندلی در آن ظرفیت واقعی ورزشگاه به ۴۴هزار نفر کاهش پیدا کرد که برای باشگاهی چون منچستریونایتد کم بود . از اوایل دهه ۹۰ مدیران باشگاه به فکر افزایش حجم ورزشگاه افتادند . براساس طرحی تازه ۲۶ هزار صندلی جدید ظرفیت ورزشگاه را افزایش می‌داد . ابتدا گنجایش ورزشگاه را به ۵۶ هزار نفر افزایش دادند و پس از آن جایگاه شمالی‌اش را تا ارتفاع ۶۶ متری بالا بردند که تا آنجا نیز گسترش یابد. هزینه‌ای معادل ۱۹ میلیون پوند برای افزایش ظرفیت ورزشگاه مصرف شد .
[ویرایش] ورودی جدید به زمین
جایگاه جنوبی الدترافورد جایگاه اصلی آن محسوب می‌شود که نیمکت مربیان جلویش قرار گرفته و مدیران ـ اتاقکهای پلیس ـ رستورانهای لوکس و صندلی‌های مسوولان اجرایی در آن واقع شده‌است .
شیب این جایگاه اندکی کمتر از جایگاههای دیگر است . ۲۰ ردیف اول صندلی‌های ورزشگاه در هر چهار سمت آن پایین تر از سطح خیابان‌های اطراف الدترافورد هستند . جایگاه جنوبی کمتر از تلویزیون دیده می‌شود ، چون دوربینها در آن تعبیه شده‌اند و جایگاههای دیگر را نشان می‌دهند . راهروی ورودی بازیکنان به زمین از وسط جایگاه جنوبی می‌گذرد . راهروی قدیمی که از گوشه جنوب غربی زمین می‌گذشته هموز حفظ شده و برای مناسبتهای ویژه و تورهای دیدار از ورزشگاه باز می‌شود .
جایگاه شرقی ورزشگاه به جایگاه « ساعـت » معروف است زیرا در گذشته یک ساعت عظیم بالای آن قرار داده بودند که وقت مسابقه را نشان می‌داد . اما امروزه ۲ ساعت الکترونیکی و ثبت نتایج بزرگ در دو گوشه شمالی قرار گرفته‌است . تماشاگران تیم مهمان و افراد معلول عمدتاً در این جایگاه مستقر می‌شوند .
[ویرایش] توسعه جایگاه‌ها تا سال ۲۰۰۰
کار گسترش الدترافورد اواخر دهه ۹۰ دوباره شروع شد و در ژانویه سال ۲۰۰۰ گنجایش ورزشگاه به ۶۱ هزار صندلی افزایش یافت . بیرون ورزشگاه نمایی شیشه‌ای دارد که به ساختمان‌های اداری مدرن بی شباهت نیست . در این قسمت مجسمه « سرمت بازبی » مربی فقید تیم فاتح جام باشگاههای اروپا در سال ۱۹۶۸ و پلاک‌های یادبود بازیکنان تیم که در سانحه هوایی جان خود را از دست دادند به چشم می‌خورد . جایگاه غربی ورزشگاه همواره به هواداران سرسخت منچستر یونایتد اختصاص داشته که حداکثر ۲۰ هزار نفر در آن قرار می‌گیرند .
کار گسترش جایگاههای ورزشگاه در سال۲۰۰۰ به پایان رسید و تعداد صندلیها به ۶۸۲۱۷ رسید . از نکته‌های جالب درباره این ورزشگاه یکی این است که جایگاه خانوادگی هم دارد که درون جایگاه بزرگ غربی است .
[ویرایش] الدترافورد ۹۰ هزار نفری
برنامه توسعه ورزشگاه الدترافورد هنوز به پایان نرسیده‌است . مهندسان طرحی را پیشنهاد داده‌اند که براساس آن گنجایش الدترافورد به ۹۰هزار صندلی افزایش خواهد یافت . برای اجرای طرح جدید جایگاه جنوبی باید مرتفع شود و ۴ گوشه ورزشگاه نیز ارتفاع بگیرد تا صندلی‌های بیشتری در آن نصب کنند . اما برای توسعه ورزشگاه باشگاه باید حداقل ۵۰ ساختمان بزرگ اطراف آن را خریداری و تخریب کرد که نیاز به سرمایه‌ی زیادی دارد . درهر حال مدیریت این باشگاه اعلام کرده‌است که مصمم به انجام این کار است .
آخرین دیدار مهم اروپایی که الدترافورد آن را میزبانی کرد ، بازی بین دو تیم ایتالیایی میلان و یوونتوس در جریان فینال جام باشگاههای اروپا بود . این بازی با برد میلان به پایان رسید .
::ظرفیت ورزشگاه الدترافورد به ترتیب سال
سال ۱۹۱۰ تا ۱۹۳۹: ۸۰هزار نفر
سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۶۰: ۶۷هزار نفر
سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۴: ۶۵هزار نفر
سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۰: ۶۰هزار نفر
سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸: ۵۸هزار نفر
سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۰: ۴۸هزار نفر
سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۴: ۴۵هزار نفر
سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶: ۴۳هزار نفر
سال ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹: ۵۵هزار نفر
سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱: ۶۱هزار نفر
سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵: ۶۸هزار نفر
سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷: بیش از ۷۶هزار نفر
