مستحب
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مستحب (به معنی دوست داشته شده) کارهایی است که فعل آنها بهتر از ترکشان باشد و آنچه بر فعل آن ثواب است، اما بر ترک آن عقاب نیست. در اصطلاح فقهی عملی از عبادات پیامبر اسلام و اهل بیت که ثواب آن بیان کرده یا گاهی خود کرده باشند. مستحب در مقابل مکروه و واجب است.