مریوان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مریوان شهری است در استان کردستان در غرب کشور ایران است. این شهر مرکز شهرستان مریوان نیز می‌باشد. شهر مریوان در ۱۲۵ کیلومتری شمال غربی سنندج قرار دارد.
[ویرایش] تاریخچه
محوطه‌های باستانی حومه مریوان مانند تپه‌های «ساوجی»، «کولان»، «مرگ»، «بیساران» و دو تپه شرقی و غربی، حاکی از استقرار انسان‌ها از دوران نوسنگی و ادامه آن در عصر مس از هزاره چهارم پیش از میلاد است و نشانه دیرینگی زیست انسان در این منطقه هستند و به عنوان سنگ بنای شهرنشینی در این منطقه به شمار می‌روند
شهر مریوان از آنجا که بر سر راه تیسفون به آتشگاه شیر«آذرگشسب»(تخت سلیمان در شمال تکاب) قرار داشته، در عهد اشکانیان و ساسانیان مورد توجه بوده‌است. در رساله پهلوی شهرهای ایران تصریح شده‌است که بهرام گور در کنار دریاچه «بهرام آوند» یا «زریوار» شهری ساخت و در منابع آشوری آمده‌است که «سارگن» پادشاه آشور پس از تسلط بر این منطقه، در حدود ۱۵۰۰ سال پیش از میلاد به جای شهر قدیمی «هار هار» در جنوب دریاچه زریبار، شهری به نام «دورآشور» یا «کارشاروکین» را می‌سازد.(یاسمی، رشید، کردو پیوستگی نژاد و تاریخ او، چاپ سوم، تهران، ابن سینا، ص۴۹و۵۴)
[ویرایش] منابع
روحانی، محمد. ساختار فایل. تهران: نشر، ۱۳۷۰. احمد، احمدی، فایل در فایل. چاپ دوم تهران: نشر۲، ۱۳۷۵
 |
|
|---|---|
| مرکز | سنندج |
| شهرستان‌ها | بانه | بیجار | دیواندره | سروآباد | سقز | سنندج | قروه | کامیاران | مریوان |
| شهرها |
آرمرده | بابارشانی | بانه | بوئین سفلی | بیجار | چناره | دزج | دلبران | دهگلان | دیواندره | زرینه | سروآباد | سریش‌آباد | سقز | سنندج | شویشه | صاحب | قروه | کامیاران | کانی‌سور | مریوان | موچش | یاسوکند |
| نقاط دیدنی |
آرامگاه پیر شالیار | اورامان تخت | بازار سنندج | باغ آیت‌الله مردوخ | بقعه باباگرگر | چهل‌چشمه | دریاچه زریوار | دریاچه سد وحدت | سنگ‌نبشته اورامان | شهر باستانی گروس | عمارت احمدزاده | عمارت خسروآباد | غار کرفتو | قلعه زیویه | گردشگاه آبیدر | مسجد آویهنگ | مسجد دومناره | مسجد نگل | موزه تاریخ طبیعی سنندج | موزه سنندج | |
