لنگرود
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در متن این مقاله از هیچ منبع و ماخذی نام برده نشدهاست. شما میتوانید با افزودن منابع بر طبق اصول اثباتپذیری و شیوهنامهٔ ارجاع به منابع، به ویکیپدیا کمک کنید. مطالب بیمنبع احتمالاً در آینده حذف خواهند شد. |
لنگرود |
||
---|---|---|
|
||
اطلاعات کلی | ||
نام رسمی: | لنگرود | |
کشور: | ایران | |
استان: | گیلان | |
شهرستان: | لنگرود |
|
بخش: | مرکزی |
|
مردم |
||
جمعیت | ۶۵٬۳۶۹ |
|
زبانهای گفتاری: | گیلکی لهجه بیهپیش |
|
جغرافیای طبیعی |
||
ارتفاع از سطح دریا: | ۷- |
|
اطلاعات شهری |
||
شهردار: | حسن پورقربان |
|
پیششماره تلفنی: | ۰۱۴۲۵۲۲ |
|
وبگاه: | پایگاه اطلاعرسانی لنگرود |
لَنگَرود یک شهر ساحلی (ساحل چمخاله) در شمال ایران و نزدیک به لاهیجان می باشد. جمعیت این شهر بر پایه آمار سرشماری سال ۸۵ برابر با ۶۵٬۳۶۹ نفر است.[۱]
برای نخستین بار در سال ۵۱۲ هـ. ق در متون تاریخی ذکر شده است. این سال مصادف با مرگ سلطان محمد پسر ملک شاه آلب ارسلان است. در دوره صفویان، خصوصاً در دوره سلطنت شاه عباس اول، شهر لنگرود مرکز حوادث مهمی بوده است. فرار احمد خان حاکم لاهیجان از لنگرود و دستگیری اعضای خانواده وی توسط کیا فریدون حاکم گیلان و تحویل آنها به شاه عباس، از جمله رویدادهای مهم این دوره شهر است. نادر برای سرکوب تاتارهای شرق مازندران و توسعه تجارت و دستیابی به دریا، لنگرود را برای ایجاد پایگاه دریایی و کارخانه کشتیسازی انتخاب کرد و در توسعه آن کوشید. در زمان قاجار نیز لنگرود مورد توجه قرار گرفت. این شهر، امروزه یکی از مناطق زیبای گردشگری در استان گیلان است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] مردمشناسی
بافت قومی مردم لنگرود گیلک و به زبان گیلکی با لهجه بیهپیش تکلم میکنند. از نوشتههای تاریخی چنین استنباط میشود که زمینهای اطراف لنگرود مساعد بوده و به مرور زمان و توسعه بازرگانی در گیلان، لنگرود هم رونق یافته و در زمینههای کشاورزی خصوصاً کشت کنف از شهرهای مهم محسوب گردیده، همچنین در زمینه صنعت دارای صنایع فلزی از جمله تفنگ سازی (شکاری) بوده که به علت مرغوبیت و کیفيت، خریدران زیادی داشته است. رابینو جهانگرد معروف درخصوص لنگرود چنین مینویسد: «کنارههای رودخانه لنگرود زیباترین منظرهای است که من در ایران دیده ام». لنگرود دارای محله هایی به نامهای درب مسجد، فشکالی محله، سوتال محله، در مسجد، کاسهگرمحله، قصابمحله، گشته مردخال، انزلیمحله و راهپشته است که هر یک دارای اعتبار خاصی است. بندر چمخاله که در شش کیلومتری لنگرود قراردارد از جاذبههای گردشگری است و همانند دیگر بنادر دارای فعالیتهای تجاری بوده که در حال حاضر بسیار محدود است. طبیعت مناسب سبب گردیده مردم لنگرود به کارهای کشاورزی علاقهمند باشند. از محصولات عمده لنگرود میتوان انواع برنج، چای، صیفیجات را نام برد. همچنین صید ماهی در این شهر رایج است. بازار هفتگی لنگرود در روزهای شنبه و چهارشنبه با استقبال فراوان برگزار میگردد.
[ویرایش] موقعیت جغرافیائی و جمعیت
لنگرود در طول 30ً و 10َ و 50َ و عرض 11 و 37 جغرافیایی، در ارتفاع 21 متر از سطح دریای خزر قرار دارد. این شهرستان بر روی جلگه ای سرسبز و 10 کیلومتر با دریای خزر فاصله دارد و در قسمتهای جنوبی آن کوهپایه های جنوبی آن جنگلی دیده میشود.لنگرود که یکی از شهرهای مذهبی گیلان است. در فاصله 60 کیلومتری رشت (مرکز استان) واقع شده است و از طرف شمال و غرب به شهرستان لاهیجان،از طرف شرق به دریای خزر و از طرفی به شهرستان رودسر، و از طرف جنوب به شهر املش (از شهرهای رودسر) منتهی میگردد. در سال 1275 ه.ق /1230 ه .ش.، یعنی حدود یک سده و نیم پیش جمعیت این شهر دو هزار نفر بوده است. اما در سرشماری عمومی نفوس سال 1375 ه.ش چمعیت این شهرستان به 135922 نفر رسیده که از این تعداد 65973 نفر در شهر لنگرود زندگی می کنند. هم اکنون شهرستان لنگرود بالغ بر ۶۵٬۳۶۹ نفر جمعیت دارد.
[ویرایش] جاذبه های گردشگری، تفریحی و امکان دیدنی
- ساحل چمخاله در 9 کیلومتری شمال لنگرود قرار دارد. از دو راه زمينی و يک راه آبی 72.75.78.106 ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۰۸، ساعت ۰۲:۲۵ (UTC)می تون به چمخاله رفت.
- تالاب زیبا و طبیعی کیاکلایه با انواع پرندگان دریایی و بوستان تفریحی فجر که در قسمتی از تالاب ایجاد گردیده است .
- لیلاکوه خواستگاه دوستان طبیعت
- پارک فجر در ابتدای جاده رودسر
- پارک آزادی در جاده چمخاله
- پل خشتی لنگرود «خشته پل» يا «خشته پورد» که مربوط به دوره ایلخانیان است. این پل «راه پشته» را به مرکز شهر متصل میکند.
- مسجد جامع لنگرود که تاریخ ساخت در مسجد مربوط به سال 1001 هجری قمری است.
- خانه دریا بیگی که از شاهکارهای هنر دوران قاجاریه است.
- قلعه دزدبن (دزبن) دز به معنای دژ و قلعه است.
- پل خشتی قدیمی نالکیاشر.
- باغ معروف منجم باشی در روستای دیوشل
[ویرایش] روستاهای لنگرود
یکی از روستاهای شهرستان لنگرود که در 3 کیلومتری جاده لنگرود به لاهیجان قرار دارد تالش محله است. عمده شیوه معیشت مردم بر اساس کشاورزی ، کشت چای و برنج است. تهیه نوعی نان به نام نان برنجی از دیگر موارد گذران زندگی مردم می باشد که تالش محله به آن شهرت دارد.
[ویرایش] پانویسها
[ویرایش] پیوند به بیرون
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] منابع
مرکز | رشت |
شهرستانها | آستارا | آستانه اشرفیه | اَملَش | بندر انزلی | رشت | رضوانشهر | رودبار | رودسر | سیاهکل | شَفت | صومعهسرا | طوالش | فومَن | لاهیجان | لنگرود | ماسال |
شهرها |
احمدسرگوراب | اسالم | آستارا | آستانه اشرفیه | اطاقور | املش | بازارجمعه | برهسر | بندر انزلی | پرهسر | توتکابن | جیرنده | چابکسر | چوبر | حویق | خشکبیجار | خُمام | دیلمان | رانکوه | رحیمآباد | رستمآباد | رشت | رضوانشهر | رودبار | رودسر | رودبنه | سنگر | سیاهکَل | شفت | شلمان | صومعهسرا | فومن | کلاچای | کوچصفهان | کومله | کیاشهر | گوراب زرمیخ | لاهیجان | لشت نشا | لنگرود | لوشان | لوندویل | لیسار | ماسال | ماسوله | مرجقل | منجیل | واجارگاه | هشتپر |
نقاط دیدنی |
مرداب انزلی | موزه نظامی نیروی دریایی | آبشار سجیران | آبشار لونک | آرامگاه دکتر محمد معین | اسپیدمزگت | باغ محتشم | بقعه شیخ زاهد گیلانی | پل غازیان | شیطانکوه | عمارت شهرداری رشت | عمارت کلاهفرنگی رشت | قلعه کول | ماسوله | موزه چای ایران | موزه رشت | موزه کاکتوسها (آستارا) |
فهرست روستاهای استان گیلان |