قانون استفان‐بولتزمن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

قانون استفان-بولتزمن (به انگلیسی: Stefan–Boltzmann law) رابطهٔ بین مقدار کل انرژی ای را که یک جسم از خود تابش می‌کند و دما بیان می‌کند. طبق این قانون کل انرژی تابیده شده از واحد سطح جسم سیاه در واحد زمان با توان چهارم دمای آن جسم بر حسب درجه کلوین متناسب است و با معادله زیر بیان می‌شود:

$j^{\star} = \epsilon\sigma T^{4}$

که در آن:

$j^{\star}$ : آهنگ تابش گرما

$T$ : دمای ترمودینامیکی (بر حسب کلوین)

$ε$ : ثابت گسیلندگی جسم

$σ$ : ثابت استفان-بولتزمن است.

ثابت گسیلندگی جسم $ε$ همواره $0 \le \epsilon \le 1$ و به صافی و ناصافی سطح جسم و رنگ آن بستگی دارد. جسمی که گسیلندگی آن برابر ۱ باشد، جذب کننده و گسیلندهٔ کامل تابش است. چنین جسمی را جسم سیاه می‌نامند.