فلسفه ریاضیات
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فلسفه ریاضیات یا فلسفه ریاضی شاخهای از فلسفه است که به بنیادهای وجودی ریاضیات میپردازد. از جمله پرسشهائی که فلسفه ریاضی کوشش در پاسخ به آن دارد اینها است:
- چرا ریاضی در توضیح طبیعت موفق است؟
- وجود داشتن عدد یا دیگر موجودات ریاضی به چه معنا است؟
- گزارههای ریاضی به چه معنائی صحیحاند و چرا؟
در آغاز قرن بیستم سه مکتب فلسفه ریاضی برای پاسخگوئی به اینگونه پرسشها به وجود آمد. این سه مکتب به نامهای شهودگرایی و منطقگرایی و صورتگرایی معروفاند.
فلسفه ریاضیات فقط به بنیانهای وجودی مباحث ریاضیاتی نمی پردازد بلکه مباحث مربوط به معرفتشناسی ریاضیات را نیز در بر میگیرد.