عزالدین حسینی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
 |
در متن این مقاله از هیچ منبع و ماخذی نام برده نشده‌است. شما می‌توانید با افزودن منابع بر طبق اصول اثبات‌پذیری و شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع، به ویکی‌پدیا کمک کنید. مطالب بی‌منبع احتمالاً در آینده حذف خواهند شد. |
شیخ عزالدین حسینی که در کردستان به مامو‌ستا (استاد) نیز مشهور است یکی از رهبران و شخصیتهای دینی و سیاسی کرد است.
وی زاده اردیبهشت ماه سال ۱۳۰۰ خورشیدی است و مدت ۳۰ سال در مدارس علوم دینی در کردستان ایران به تدریس مشغول بوده است. فعالیت رسمی سیاسی خود را از دوران عضویت در جمعیت احیای کرد (کومله ژ.ک.) در سال ۱۳۲۲ خورشیدی آغاز کرده است.
[ویرایش] زندگی
خانواده شیخ عزالدین در شهر بانه سکونت داشتند. پدرش شیخ صالح از سادات برزنجه بود و با شیخ محمود حفید رهبر جنبش کردستان عراق مرتبط بود. در سال ۱۳۱۷خ هنگامیکه طلبه بود برای ادامه تحصیل به یکی از آبادیهای اطراف سردشت رفت. سال ۱۳۲۱ به منطقه مکریان و شهر بوکان آمدودر سال ۱۳۲۲ با نام مستعار " هوین " به عضویت کومله ژ.ک. یعنی سازمان احیای کردستان درآمد. در سال ۱۳۳۲ طرفدار حرکت مصدق بود و به پشتیبانی از آن فعالیت می کرد. در سالهای ۴۶ و۴۷ در مهاباد با کمیته انقلابی همکاری می کرد.
در جریان انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ رهبری قیام و تظاهرات را برعلیه رژیم شاه در مناطق کردستان و آذربایجان به عهده داشت. درجریان اوایل پیروزی انقلاب کوشش زیادی نمود تا مسئله کردستان به شیوه صلح آمیز به نتیجه برسد. او بارها با رهبران حکومت دیدار و گفتگو کرد. در همان سال ۱۳۵۸ در قم با آیت‌الله خمینی ملاقات کرد و در تهران باآقای بازرگان نخست وزیر و مقامات دیگر حکومتی به گفتگو و مذاکره پرداخت.
پس از انقلاب با حکومت جمهوری اسلامی به مخالفت پرداخت.
