رهام پسر گودرز
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
رُهّام، پسر گودرز، از پهلوانان ایران در شاهنامه است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] در شاهنامه
او همراه کاووس و دیگر پهلوانان به مازندران رفت و گرفتار شد تا رستم آنان را رهانید. در جنگهایی هم که به خونخواهی سیاوش انجام شد حضور داشت. از کارهای مهم او کشتن بارمان تورانی در جنگ دوازده رخ است.*[1]
در شاهنامه رهام به همراه بسیاری دیگر از پهلوانان پس از عروج کیخسرو به آسمان در توفان برف ناپدید میشود.
[ویرایش] روایات نااصیل
در فرهنگها و تاریخهای متأخر بر اثر نفوذ اساطیر سامی و خلط آن با اساطیر ایرانی کارهای دیگری نیز به رهام نسبت داده شدهاست. خلاصهٔ آن در زیر میآید:
رهام نام پسر گودرز است و بعد از کیخسرو به ملازمت لهراسب شاهنشاه ایران معزز بوده از جانب او به حکومت ری و اسپهان (اصفهان) تا حدود شوشتر و اهواز ممتاز شد و حکمرانی همدان را به داریوش فارسی داده و او را بر سر پادشاهان کلدانیون که در بابل تا ارمن و عمان حکمران بودند فرستاد. وی بلشازار حاکم را کشت و آن ولایت را مسخر کرده و به حکم شاه سلطنت بابل تا بیتالمقدس به وی مفوض شد. چون لهراسب به سعی دانیال دین موسوی داشت و رعایت بنی اسرائیل مینمود از نو بیت المقدس و مسجد الاقصی را آباد کرد و خرابیهای بخت النصر را تعمیر نمود.*[2] رهام از شجاعان گیتی بود و ذر زمان کیخسرو جنگهای مردانه نمود.[3]
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] پانویس
- ^ به پنجم چو رهام گودرز بود /// که با بارمان او نبرد آزمود.
- ^ در کتاب پهلوی مینوی خرد درست عکس آنچه در بالا آمده است به لهراسپ نسبت داده شدهاست:
«و از کی لهراسب این سود بود که ... اورشلیم جهودان کَند و جهودان را آشفته و پراگنده کرد.» (مینوی خرد ۴۷) حتی در تواریخ اسلامی بختالنصر اسپهبد لهراسب دانسته شدهاست که به دستور لهراسب بیتالمقدس را خراب کرد. (مینوی خرد ۴۷ پاورقی ۱). - ^ (از لغتنامه دهخدا) (از انجمن آرا) (از آنندراج)
[ویرایش] منابع
- مینوی خرد. ترجمه احمد تفضلی. تهران: توس ۱۳۷۹. ISBN 964-315-280-4
- دهخدا. لغتنامه
- فردوسی. شاهنامه