خور (لار)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| خور (لار) |
|
|---|---|
 |
|
| اطلاعات کلی | |
| نام رسمی: | خور (لار) |
| کشور: | ایران  |
| استان: | فارس |
| شهرستان: | لارستان |
| بخش: | مرکزی |
| نام‌های قدیمی: | خور |
| مردم |
|
| جمعیت | ۶۱۶۴ |
| زبان‌های گفتاری: | فارسی - (خورى) لارستانی |
| مذهب: | اسلام (سنی) |
| اطلاعات شهری |
|
| پیش‌شماره تلفنی: | 0781 |
| وب‌گاه: | اخبار شهر خور |
| جملهٔ خوش‌آمد به شهر | |
| خَش اَندسی | |
خور نام شهریست در جنوب استان فارس. شهرخور چسبیده‌است به شهر لار ودر جنوب شرقی آن واقع شده‌است. خور یکی از شهرهای آباد منطقهٔ لارستان است. براساس اطلاعات موجود در ۴۵ درجه و ۲۰ دقیقه طول شرقی و ۲۷ درجه و ۳۸ دقیقه عرض شمالی از نصف النهار مبدأ واقع شده‌است. ارتفاع این شهر از سطح دریا ۷۹۸ متر است. خور شهری با قدمت تاریخی زیاد و دارای بافت روستایی میباشد، باکوچه‌های تنگ و رودخانه‌های فصلی مارپیچ و خانه‌های تاریخی به جا مانده خشت و گلی قدیم در کنار خانه‌های نسل جدید شهری، در مسیر راه اصلی لار به بندر عباس قرار دارد. خور به وسیلهٔ دو خیابان اصلی از مرکز شهر به دو قسمت منشعب می‌شوند که یکی از شمال به شهر قدیم و دیگری از غرب به شهر جدید لار متصل‌اند.
- جمعیت:شهر خور دارای ۲۰۰۰ خانوار و ۶۱۶۴ نفر جمعیت میباشد طبق آمار خانه بهداشت در سال ۱۳۸۴ که با شناسنامه تطابق داشته شمارش شده‌است، اما بر طبق آمار شهرداری خور بیش از ۹ هزار نفر میباشد که مسلما رقم دوم صحیح تر می‌به نظر می‌آید.
- ارتقاء به شهر: روستای خور طبق مصوبه مورخ ۱/۳/۱۳۸۲ هجری شمسی در هیئت محترم وزیران به شهر خور ارتقاء یافت.
مردم شهر خور به زبان لارستانی با لهجه‌ای خاص خوری صحبت می‌کنند که با لهجهٔ لاری کمی تفاوت دارد.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] محدوده شهر خور
از شمال به شهر قدیم لار، از جنوب و جنوب غربی به صحرای نیمه، سه نخود، وجاده اصلی لار _ شهرستان بستک، تنک خور، هرمود و کرمستج، واز غرب به شهر جدید لار و صحرای باغ، و از سمت مشرق روستای براک و پای دژ، واز شمال شرقی به لطیفی محدود می‌گردد.
[ویرایش] نگارخانه
 زيارت پير برّاق |
 آثار حمام عمومي خور در صحراي پادژ |
 مسجد عثمان ذي‌النورين |
 مسجد فاروق عمر بن خطاب |
 خور |
 نماي شزقي خور |
 کشتزارهاي گندم |
 خور |
 مناره مسجدجامع قديم |
 مناره مسجد ابوبکرصديق |
 مسجد شافعيان |
 سابات |
 قلعه کوه |
 قلعه آصال |
 خور |
 خور |
[ویرایش] منبع
- اقتداری، لارستانی ، احمد. (لارستان کهن) ج۱. چاپ اول، شرکت انتشارات جهان معاصر، تهران چاپ اول، سال ۱۳۷۱ خورشیدی.
[ویرایش] پیوند به بیرون
|
|
 |
|---|---|
|
آبکنه | ارد | اوز| اناخ| احمدمحمودی | بالاده | بنارویه | باين | بریز| باغ| بلغان| براق| بشیرآباد| بیرم| پدز| پس هشه| فیشور| تنگنو| جویم| جوزقدان| حسین آباد| حسین آباد (بیرم)| حاجی آباد | خلیلی| خور| دهفیش| دشتی| دنگ | دهکو| دیده بان| ده پیش | ده دنیه | رزک | رئیسی | سردشت | سه نخود| سرگاه (جویم) | سیاه منصور | شمس‌آباد | صحرای نیمه| صحرای باغ| طبله| علی آباد| علی آباد (بیرم)| علی آباد اوکشی| عماده ده | فداغ | قلعه گلی | کرمستج| کاسه دار| کنگریشه| کورده | کاریان | کریشکی | کلات | کمال آباد | کوره | کهنه علی آباد | کهنه مربوت | گراش| گلون| لار | لاورستان | لبشکن| لطیفی| مارمه | محمدزینا| محمدعباسی| محمدعباسی (بیرم)| محمد قاسمی | مربوت | نجف آباد | هرمز| هرم| هود | هادی آباد | |
|
