تداوم حافظه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تداوم حافظه احتمالاً مشهورترین اثر نقاش فراواقع گرای اسپانیایی، سالوادور دالی (۱۹۰۴ - ۱۹۸۹ میلادی) است.
دالی شاهکار سوررئالیستی‌اش را در سال ۱۹۳۱ میلادی در پاریس و در جریان گذر اندیشه‌هایش از دیدگاه فرویدی به تصویر کشید. در این اثر، که بر پایه تئوری منحصر به فرد «نرمی» و «سختی» دالی شکل گرفته‌است، ساعت‌هایی جیبی به تصویر کشیده شده‌اند که به نحو خارق العاده‌ای نرم و انعطاف پذیر هستند.
در این منظره رویایی، دالی بنا به گفته خود «بالاترین خشم امپریالیستی دقت» را درج کرده‌است طوری که اجسام سخت به نحو غیر قابل وصفی نرم شده‌اند و فلز، مانند تکه گوشتی فاسد مورچه‌ها را به خود جذب می‌کند. این اثر را می‌توان به عنوان نمایشی گرافیکی از نظریه نسبیت انیشتین دانست، جایی که اعوجاج زمان تحت تأثیر جاذبه شکل می‌گیرد.
این اثر هم اکنون در اختیار موزه هنر مدرن در نیویورک است.
[ویرایش] منابع
- Wikipedia contributors, "The Persistence of Memory," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Persistence_of_Memory&oldid=172513632 (accessed November 23, 2007).
- Moma.org, "The Persistence of Memory, 1931, Salvador Dali", Museum of Modern Art (MoMA), New York City, USA, http://www.moma.org/collection/browse_results.php?object_id=79018 (accessed November 23, 2007)
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] پیوند به بیرون
| آثار سالوادور دالی |
|---|
| تداوم حافظه • دم پرستو • معمای هیتلر |
