برص
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در متن این مقاله از هیچ منبع و ماخذی نام برده نشدهاست. شما میتوانید با افزودن منابع بر طبق اصول اثباتپذیری و شیوهنامهٔ ارجاع به منابع، به ویکیپدیا کمک کنید. مطالب بیمنبع احتمالاً در آینده حذف خواهند شد. |
بَرَص، پیسی، لک و پیس یا ویتیلیگو (Vitiligo) یک اختلال تولید رنگدانه است که در آن ملانوسیتها (سلولهایی که رنگدانه تولید میکنند) در پوست، غشاهای مخاطی و شبکیه تخریب شدهاند. در نتیجه لکههای سفید پوست درنواحی مختلف بدن ظاهر میشوند. مویی که در نواحی مبتلا به برص رشد می کند معمولاً سفید می شود.
علت بیماری برص شناخته نشده است، اما پزشکان و پژوهندگان چندین نظریه متفاوت مطرح کرده اند. یک تئوری این است که افراد پادتنهایی (آنتیبادیهایی) تولید می کنند که ملانوسیتهای بدن خودشان را تخریب میکند. تئوری دیگر این است که ملانوسیتها خود به خود تخریب میشوند. درنهایت بعضی افراد گزارش کردهاند که یک رخداد منفرد از قبیل آفتاب سوختگی یا فشار روحی باعث بروز برص شده است ولی مورد اخیر از نظر علمی ثابت نشده است.
[ویرایش] درصد افراد مبتلا به برص
حدود یک تا دو درصد جمعیت دنیا یا (۵۰-۴۰ میلیون نفر)، به بیماری برص مبتلا هستند. ۹۵٪ افراد قبل از ۴۰ سالگی علائم را نشان دادهاند. بیماری تمام نژادها و هر دو جنس را یکسان تحت تأثیر قرار میدهد. بنظر میرسد برص در افراد مبتلا به بیماریهای اتوایمیون شایعتر است . این بیماریهای اتوایمیون عبارتاند از: پرکاری غده تیروئید، نارسایی قشر غده فوق کلیه، آلوپسی آره آتا و أنمی پرنسیوز.
برص میتواند بیماری ارثی باشد یعنی در بین افراد فامیل بروز کند اطفالی که والدینشان مبتلا به این بیماری هستند بیشتر احتمال ابتلا به برص دارند. با این حال بیشتر اطفالی که یکی از والدینشان مبتلا به برص باشند به بیماری مبتلا نمیشوند و بیشتر افراد مبتلا به برص سابقهای از این بیماری را در فامیل ندارند.
[ویرایش] علائم بیماری برص
معمولاً افراد مبتلا به برص اول از همه به رنگدانهدار شدن (پیگمانتاسیون) به حالت لکههای سفید روی پوستشان توجه می کنند. این لکهها بیشتر از همه در مناطق در معرض نور از قبیل دستها پاها بازوها، صورت و لبها شایع هستند. دیگر نقاط شایع لکههای سفید عبارتاند از زیر بغل و کشاله ران، اطراف دهان و چشم، پرههای بینی، ناف و نواحی تناسلی.
برص معمولاً به یکی از سه الگوی زیر ظاهر می شود:
- در یک الگو (الگوی کانونی) ناحیه بدون رنگدانه به یک یا تعداد معدودی ناحیه محدود می شود. بعضی افراد نواحی بدون رنگدانه را در یک سمت بدن خود دارند (الگوی سگمنتال). اما در بیشتر افراد مبتلا به برص نواحی فاقد رنگدانه در قسمتهای مختلف بدن بوجود میآید (الگوی ژنرالیزه). علاوه بر لکههای سفید روی پوست، ممکن است افراد مبتلا به برص سفید شدن زودرس موهای سر، ابروها و ریش را داشته باشند. افراد با پوست تیره ممکنست متوجه فقدان رنگ در ناحیه ای در داخل دهانشان بشوند.
- در برخی افراد لکههای فاقد رنگ گسترش نمییابد ولی این اختلال معمولاً پیشرونده است و به مرور زمان این لکههای سفید به دیگر نواحی بدن گسترش مییابند .
- در بعضی افراد برص به آهستگی طی چند سال گسترش مییابد و در برخی دیگر انتشار سریعاً رخ میدهد . برخی افراد گزارش کردهاند که متعاقب دورههایی از استرس فیزیکی یا روحی، به تعداد لکههای فاقد رنگدانه اضافه شده است.