Beriev A-50
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Beriev A-50 (Ρωσικά:Шмель,Shmel, μέλισσα), (κωδικός NATO: Mainstay) είναι ένα Ρωσικό αεροσκάφος εναέριας προειδοποίησης, βασισμένο στο στρατιωτικό μεταφορικό Ilyushin Il-76. Σχεδιάστηκε ως αντικαταστάτης του Tupolev Tu-126 (παραλλαγή του βομβαρδιστικού Tupolev Tu-95). Το Α-50 πέταξε για πρώτη φορά το 1980 και εντάχθηκε στην Αεροπορία της Σοβιετικής Ένωσης το 1984. Μέχρι το 1992, 40 αεροσκάφη είχαν κατασκευαστεί.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Γενικά Στοιχεία
Το 15-μελές πλήρωμα διαχειρίζεται τις πληροφορίες που παρέχει το ραντάρ παρακολούθησης "Liana", η δισκοειδής κεραία του οποίου είναι τοποθετημένη στο πίσω και πάνω μέρος της ατράκτου, σε ειδική βάση. Η διάμετρος της κεραίας είναι 9 m.
To A-50 μπορεί να ελέγχει ταυτόχρονα ως και 10 μαχητικά αεροσκάφη. Μπορέι να πετάει μέχρι 4 ώρες, 1.000 km από τη βάση του. Το Μέγιστο Βάρος Απογείωσης είναι 190 τόνοι. Θεωρητικά, το Α-50 μπορεί να ανεφοδιαστεί στον αέρα από το τάνκερ Ilyushin Il-78. Στην πράξη όμως, οι αναταράξεις που προκαλούνται από το Il-78 "χτυπάνε" τον δίσκο της κεραίας, με αποτέλεσμα να μεταφέρονται οι κλυδωνισμοί στο αεροσκάφος, οποτε και τίθεται θέμα ασφάλειας της πτήσης.
Το ραντάρ "Vega-M" (σχεδιασμένο από τη ΜΝΙΙΡ, Μόσχα, κατασκευασμένο από την ΝΡΟ Vega-M) μπορεί να ανιχνεύει ως 50 στόχους ταυτόχρονα σε ακτίνα 230 km. Μεγάλοι στόχοι (π.χ. πλοία) μπορούν να εντοπίζονται σε ακτίνα 400 km. Tα ηλεκτρονικά συστήματα του Α-50, αναπτύχθηκαν από την Beriev, παρ' ότι η πλατφόρμα είναι της Ilyushin.
Τα κοινά στοιχεία του Α-50 με τα αντίστοιχα αεροσκάφη AWACS είναι η δυνατότητα του ραντάρ για ανίχνευση εναέριων και θαλάσσιων στόχων από πολύ χαμηλό υψόμετρο, σύνδεση με Αυτοματοποιημένα Συστήματα Ελέγχου, καθοδήγηση πολεμικών αεροσκαφών, καθοδήγηση αντιπυραυλικής άμυνας, ανεφοδιασμός εν-πτήση κ.ά.
[Επεξεργασία] Εκδόσεις
- A-50U - αναβαθμισμένη έκδοση
- SKIP - Airborne Measure and Control Point. Eπιπλέον εξοπλισμός στο κάλυμμα του ραντάρ. Διατήρηση της θέσης του πλοηγού.
[Επεξεργασία] A-50I
Ειδική έκδοση για την Κίνα, πρόκειται για το πρώτο μοντέλο εξαγωγής του Α-50, και το μοναδικό μέχρι τώρα. Στη συνέχεια οι Κινέζοι ανέπτυξαν τα δικά τους Α-50 (πάλι χρησιμοποιώντας Ilyushin Il-76, αλλά με την ονομασία 'Α-50Ι. Οι κινητήρες τους είναι οι Soloviev D-30 που χρησιμοποιούνται και στην (πολιτική) εμπορευματική έκδοση του Ilyushin Il-76.
