Μι
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το γράμμα Μι (επίσης Μυ) (κεφαλαίο Μ, πεζό μ) είναι το δωδέκατο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.
Το μ είναι σύμφωνο που χαρακτηρίζεται έρρινο ημίφωνο.
Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία μ´ = 40.
Προήλθε από το φοινικικό γράμμα Mem, που στα φοινικικά σήμαινε νερό.
Έχει άμεση σχέση με το γράμμα M,m άλλων αλφαβήτων.
το κεφαλαίο "Μ" συμβολίζει:
- το πρόθεμα μέγα (ίσο με 106)
- Το 10.000 (ΜΥΡΙΟΙ) σε ένα αρχαιότερο ελληνικό σύστημα αρίθμησης το ακροφωνικό σύστημα αρίθμησης.
Το πεζό "μ" χρησιμοποιείται για να συμβολίζει:
- το πρόθεμα μίκρο (ίσο με 10 - 6)
- Τη θεμελιώδη μονάδα μέτρησης μήκους μέτρο ως συντομογραφία (ο συστηματικός συμβολισμός τού είναι το m).
- το μυόνιο (ή μιόνιο) (στοιχειώδες σωμάτιο).
- τον μέσο πληθυσμό και την αναμενόμενη τιμή στην θεωρία πιθανοτήτων και την στατιστική.
- την ανηγμένη μάζα στο πρόβλημα δύο σωμάτων (μηχανική)
