Βήτα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| Ελληνικό αλφάβητο | |
|---|---|
 |
|
| Α α Άλφα | Ν ν Νι |
| Β β ϐ Βήτα | Ξ ξ Ξι |
| Γ γ Γάμμα | Ο ο Όμικρον |
| Δ δ Δέλτα | Π π ϖ Πι |
| Ε ε Έψιλον | Ρ ρ ϱ Ρω |
| Ζ ζ Ζήτα | Σ σ ς Σίγμα |
| Η η Ήτα | Τ τ Ταυ |
| Θ θ ϑ Θήτα | Υ υ Ύψιλον |
| Ι ι Ιώτα | Φ φ ϕ Φι |
| Κ κ ϰ Κάππα | Χ χ Χι |
| Λ λ Λάμδα | Ψ ψ Ψι |
| Μ μ Μι | Ω ω Ωμέγα |
| Παρωχημένα γράμματα |
|
 Δίγαμμα |
 Σχω |
 Στίγμα |
 Κόππα |
 Σαν |
 Σαμπί |
Το γράμμα Βήτα (κεφαλαίο Β, πεζό β- και -ϐ-) είναι το δεύτερο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.
Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία β´ = 2
Το γράμμα 'Β' σχετίζεται άμεσα με το γράμμα 'B','b' άλλων αλφάβητων. Προήλθε από το φοινικικό γράμμα beth, που στα φοινικικά σήμαινε σπίτι.
Το γράμμα Β, β ως σύμβολο το συναντούμε σε διάφορες περιπτώσεις:
- Σωμάτιο βήτα, ακτινοβολία βήτα και βήτα διάσπαση στην φυσική.
- Η ταχύτητα ενός αντικειμένου σε σχέση με την ταχύτητα του φωτός (β = v/c) στην ειδική θεωρία της σχετικότητας.
Το β είναι σύμφωνο που χαρακτηρίζεται άφωνο, χειλικό και μέσο.
